Jezus en de Heilige Geest
De derde Persoon van de Drie-eenheid heeft zich zelden in zo’n grote populariteit mogen verheugen als tijdens het pontificaat van Franciscus. Tijdens de synode over de synodaliteit moet Hij de hoofdrol spelen. Hij lijkt in dit hele proces de persoon van Christus te overvleugelen.
Het lijkt immers niet meer zo belangrijk wat Christus heeft gezegd. De generaal van de jezuïeten, Arturo Sosa, heeft de heldere woorden van Jezus over echtscheiding in het evangelie gerelativeerd en gezegd dat we daar een “onderscheiding” op moeten loslaten. “Onderscheiding” is een Ignatiaans begrip, wat volgens mijn (overigens gebrekkige) kennis op dit gebied, vooral bedoeld is om in je persoonlijke leven te leren zien wat God van je wil (levenskeuze, roeping etc.). Dit wordt nu ingezet om te leren zien welke “nieuwe” wegen de Kerk moet inslaan. Dat moet omdat de woorden van Jezus volgens de moderne liberalen in de Kerk vaak te hard zijn en passend in een context die anders in dan onze. Ze moeten nu in onze eigen context worden geplaatst. Dat kan alleen maar met behulp van de Heilige Geest die ons zogenaamd zou helpen de woorden van Jezus in de context van deze tijd te verstaan. Wat het resultaat van die onderscheiding is, staat wel van tevoren vast. De Heilige Geest zal ons leren de woorden van Jezus op een milde en barmhartige manier te verstaan en vooral inclusief. Want de Geest sluit niemand en dat wil Jezus ook niet, al lijkt het soms zo. De Geest zal ons leren Jezus eigentijds te verstaan. De pauselijke adviseur Antonio Spadaro (ook een jezuïet) beweert dat Jezus bij de ontmoeting met Kanaänitische vrouw aanvankelijk getekend was door de rigiditeit van zijn cultuur. Hij noemt Jezus dan “geremd en gevoelloos”. Daar wordt Hij dan wel van genezen maar Spadaro gelooft dat Jezus menselijke gebreken heeft waar Hij bovenuit moet groeien. Dat laat de mogelijkheid open dat Hij dingen gezegd zou hebben vanuit menselijke tekortkomingen. Dus we moeten op die uitspraken de Heilige Geest loslaten om de echte betekenis te verstaan. Deze onzinnige redeneringen worden opgezet om onder Jezus’ woorden en daden uit te komen als ze even niet welgevallig zijn. Het Heilige Geest moet ze dan omzetten naar de “tijdgeest”.
Die trukendoos gaat volop open in de komende synode. Om de Heilige Geest kans te geven zijn werk te doen, krijgen de leden van de synode een zwijgplicht. Alles wordt gefilters door de pauselijke persdienst en dat niet eens ieder dag maar waarschijnlijk maar één keer in de week. De geest van openheid wordt ineens, als het goed uitkomt, een geest van geslotenheid. Wat er gezegd wordt kan het daglicht blijkbaar niet verdragen. Waarom kon de Heilige Geest wel zijn werk doen in de openheid van het tweede Vaticaans Concilie en nu niet in deze synode? Zou de Heilige Geest toch een beetje gemanipuleerd moet worden zodat de uitkomsten voor de organisatoren acceptabel zijn: niet te opvallend radicaal maar wel in de richting die de paus wil.
Ik hoorde laatst een priester zeggen: in bijbelse tijden daalde Heilige Geest neer in de gedaante van een duif en nu in de gedaante van een jezuïet. Wie het vatten kan, die vatte het…..
C. Mennen pr
24 september 2023
Comments