2022-DOn 30 april 2022 by Redactie

Onderstaand stuk van Christof Gaspari verscheen op kathnet en geeft een helder en beknopt beeld van wat er in de Duitse Kerk aan de hand is. Het is een gebeuren dat vergelijkbaar is met de protestantse reformatie in de 16de eeuw, die ook zijn wortels in Duitsland hand. De officiële Duitse Kerk valt af van het katholieke geloof en verspreidt haar dwalingen over de wereld. Het zou de taak van de paus zijn om in te grijpen, maar hij neemt een onbegrijpelijk afwachtende houding aan; erger nog vertegenwoordigers van dwaalleer benoemt/handhaaft hij op belangrijke posten in de Kerk. Ik plaats hieronder, boven het stuk, een spotprent die op kathnet stond.

Wie het materiaal over de “Synodale Weg” bekijkt, zal onmiddellijk het taalgebruik opvallen: wetenschappelijk-sociologisch, geen spoor van geloofsbevestigende verkondiging. Er wordt veel gesproken over macht, over structuren, over onderdrukking ….

Ook het gebruik van het gender-sterretje is opvallend. Eén forum heet bijvoorbeeld “Leven in succesvolle relaties – liefde beleven in seksualiteit en partnerschap”. Alsof er meer dan twee geslachten zijn! Dit is niet alleen in strijd met de biologische kennis, maar vooral met wat duidelijk wordt gemaakt in het eerste boek van de Schrift: De mens bestaat slechts in twee versies: God schiep hem als man en vrouw. Geen spoor van LGBTQIA+…

Met deze houding was het duidelijk hoe de stemming op de synode van 4 februari zou verlopen: met 174 stemmen voor en 30 tegen (6 onthoudingen) werd de motie voor de wijding van de vrouw aangenomen; grote meerderheden ook voor de zegening van homoseksuele en lesbische relaties (161 voor, 34 tegen, 11 onthoudingen) en voor de wijziging van de leer over homoseksuele relaties in de catechismus (174 voor, 22 tegen, 7 onthoudingen). Tegenstrijdige meerderheden voor zaken die duidelijk tegen de kerkelijke leer ingaan.

Bijzonder slecht: een meerderheid van de Duitse bisschoppen steunt deze eisen. Dit wordt duidelijk in interviews, bijvoorbeeld toen bisschop Georg Bätzing, maar liefst de voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie, met Die Bunte sprak. Toen zijn gesprekspartner uitlegde dat tegenwoordig niemand zich meer houdt aan de leer van de kerk inzake seksuele betrekkingen, stemde hij daarmee in en voegde eraan toe: “Daarom moet de kerk de catechismus veranderen. Hij had niets tegen homoseksuele relaties – als ze in trouw en verantwoordelijkheid werden gepraktiseerd. Hoe mensen hun intieme leven inrichten is niet zijn zaak.

Wie dat zegt, heeft een verkeerd beeld van de waarde van Gods geboden. Het zijn geen spelbrekerss, dwangbuizen of instrumenten ter onderdrukking, maar, naar christelijk inzicht, gidsen naar een succesvol leven. Ja, zelfs de geboden betreffende seksualiteit! De ervaringen van onze samenleving zijn duidelijk geen aanbeveling voor seksuele liberalisering: gebroken huwelijken en partnerschappen, alleenstaande moeders, psychisch belaste, zelfs beschadigde kinderen, toename van geslachtsziekten, miljoenen geaborteerde kinderen, het lijden van de getroffen vrouwen …

In zijn toespraak tot de Duitse Bondsdag in 2011 heeft paus Benedictus XVI onder meer gesproken over de noodzaak om niet alleen de ecologische spelregels in de natuur te respecteren. Ook was er behoefte aan een ecologie van de mens met bijbehorende regels die in acht moesten worden genomen. “Ook de mens heeft een natuur die hij moet respecteren en die hij niet naar willekeur kan manipuleren,” verklaarde hij. En die “ecologische” regels voor de mens worden beschreven in de geboden van God. Het naleven ervan zou eigenlijk een gebod van voorzichtigheid zijn. Bisschoppen moeten in staat zijn dit op een begrijpelijke manier aan de mensen uit te leggen.

En dit brengt ons bij een cruciaal punt: een kerk die haar levengevende leer laat varen om zich aan te passen aan sociale praktijken waarvan men weet dat ze mislukt zijn, pleegt verraad aan de mensen die zij op een dwaalspoor brengt, vooral verwerpelijk omdat het ook de jeugd treft, die immers op zoek is naar leiding.

Wat momenteel in de Duitse kerk gebeurt, moet een dwaalweg worden genoemd. De leer van de Kerk over de controversiële kwesties is duidelijk. Het is te lezen in de Catechismus van de Katholieke Kerk, die is opgesteld op basis van een wereldwijd opinievormingsproces en goedgekeurd door paus Johannes Paulus II. Hij verklaarde ook duidelijk dat de Kerk niet gemachtigd is vrouwen te wijden. Op een gegeven moment moet het debat stoppen. Wie met deze antwoorden geen genoegen neemt, plaatst zichzelf buiten de Kerk.

Het is ook verontrustend dat de opvattingen van de Synodale Weg niet specifiek Duits zijn. Dit blijkt onder meer uit de verklaringen die kardinaal Jean-Claude Hollerich uit Luxemburg, voorzitter van de Commissie van de Bisschoppen in de EU, onlangs heeft afgelegd. Hij verklaarde dat de sociologisch-wetenschappelijke grondslag van de leer van de Kerk niet overeenstemde met de stand van de huidige kennis. Het was volgens hem tijd voor een fundamentele herziening van de leer over homoseksuele handelingen. De kardinaal zei ook dat de manier waarop paus Franciscus over dit onderwerp heeft gesproken, wel eens tot zo’n verandering zou kunnen leiden. Aangezien kardinaal Hollerich door paus Franciscus is benoemd tot algemeen relator van de bisschoppensynode van 2023 in Rome, mag worden aangenomen dat hij het vertrouwen van de paus geniet, wat de zaak nog dramatischer maakt.

Het is dus de hoogste tijd om de enorme verzwakking van de Kerk door valse leringen in gebed op te nemen en te bidden om verlichting voor onze herders. Een tijd om spirituele wapens op te nemen. Ieder van ons wordt opgeroepen om dat te doen. Op die manier kan ieder van ons ertoe bijdragen dat de schoonheid van ons geloof weer gaat schijnen.