Het Katholiek Nieuwsblad, bron van achterklap en valse beschuldigingen?
In kwestie rond de afzetting van bisschop Strickland van Tyler Texas in de VS is het Katholiek Nieuwsblad op een afschuwelijke manier uit de bocht gevlogen. In een zogenaamde “Analyse” geeft hoofdredacteur Anton de Wit een staaltje van ordinaire riooljournalistiek die zijn weerga niet kent. Je kunt natuurlijk proberen het voor de paus en zin beslissingen op te nemen. Dat is op zich voor een katholiek blad lovenswaardig alhoewel dit na tien jaar zeer kwestieus pontificaat moeilijk is en enige theologische acrobatiek vereist. Maar je toevlucht nemen tot het laaghartig beschimpen van het bisschoppelijk slachtoffer van de pauselijke willekeur is ver beneden alle peil.
De Wit zegt: “In het gekkenhuis zegt de gek, de rest van de wereld is gek – de directeur van het gekkenhuis voorop. Zo is het ook in de Kerk, waar de ketter zegt: Ik ben geen ketter, de rest van de Kerk is een ketter – en vooral de paus.” Hiermee wordt Mgr. Strickland afgeschilderd als een eenzame gek, die zelf niet in de gaten heeft dat hij de enige gek is. Hij is volgens de Wit “een man die, zoals wel meer geestelijken, onder het mom van de redelijkheid zijn verstand verloor, en onder de mom van orthodoxie zijn geloof eraan gaf.” Hier wordt Mgr. Strickland zonder enige grond afgeschilderd als ketter en apostaat. Hoe verzin je het?
Wat zijn de feiten? Mgr. Strickland heeft zijn bisdom goed op orde. Er zijn geen problemen. Hij heeft 20 seminaristen wat voor een klein bisdom heel veel is. Hij komt in woord en geschrift op voor het katholieke geloof. Hij preekt wat er in de Catechismus staat. Hij schrijft herderlijke brieven aan zijn diocesanen om hen in dat geloof te sterken. Ik heb ze gelezen. Ik zou willen dat onze bisschoppen dergelijke brieven schreven. Overigens weet ik zeker dat onze bisschoppen het met de inhoud van deze brieven eens zullen zijn. Hij staat pal voor het recht op leven van de ongeboren kinderen en heeft zich duidelijk uitgesproken over katholieke politici die voor abortus stemmen en hij heeft duidelijk gezegd dat zij niet het recht hebben te communie te gaan. Dat is overigens Iets wat het merendeel van de Amerikaanse bisschoppen hadden willen zeggen als de paus er op instigatie van een paar liberale bisschoppen (ondertussen natuurlijk kardinaal) niet voor was gaan liggen. Strickland heeft steeds gezegd dat hij als opvolger van de apostelen het recht en de plicht heeft de apostolische leer onverkort te verkondigen ondanks de eventuele (kerk)politieke implicaties. Ik heb op internet de uitspraken en interviews tamelijk wel gevolgd. En kan u verzekeren dat hij steeds een redelijke, katholieke toon heeft aangeslagen. Hij sprak altijd met liefde over de paus en met eerbied voor het Petrusambt. Hij heeft er nooit twijfel over laten bestaan dat Franciscus de rechtmatige paus is.
De onzin van deep state en deep church complottheorieën zijn door Strickland nooit geuit. Dat heeft onze kundige “onderzoeksjournalist” waarschijnlijk gehaald uit de citaat van een brief van een vriend die de bisschop voorlas en waarin die vriend zijn bezorgdheid uitte over het misbruik dat paus Franciscus volgens hem van zijn ambt maakte. Dat is totaal wat anders dan wat de Wit suggereert.
Strickland heeft wel zijn twijfel over de juistheid van bepaalde beleidsbeslissingen van de paus geuit. Hij zette, zoals trouwens veel bisschoppen en gelovigen in de Kerk, vraagtekens bij de synode over de synodaliteit en de schimmige manier waarop bepaalde leidende kringen in de Kerk hun heterodoxe agenda willen doorvoeren (mijn woorden). De bisschop heeft levendige groepen in zijn bisdom de oud Mis niet willen afpakken, omdat hij zag dat dit hun geestelijk voedsel was en hij zijn schapen hun voedsel niet wilde ontnemen zoals hij zelf zegt. Hij heeft zich laten leiden door het “salus animarum”, het heil van zielen, wat in de Kerk de hoogste norm is. Dat is overigens gelukkig door heel veel bisschoppen gebeurd. De weerstand tegen “Traditionis custodes” als dwangmaateregel is wereldwijd heel groot. Door de pauselijke nuntius werd hem verweten dat hij te weinig “collegiaal” optrad. Dat wil zeggen dat hij had moeten zwijgen op punten dat hij gesproken zonder dat men evenwel bezwaar kon maken tegen wat hij gezegd had. Mgr. Strickland zei zelf na zijn ontslag: het bezwaar was eigenlijk dat ik zei wat de andere bisschoppen hadden moeten zeggen maar niet deden. Hij heeft zich dus ontworsteld aan het verlammende effect van een verkeerd begrepen collegialiteit waarbij bisschoppen voortdurend naar elkaar kijken en niet meer zeggen dan dingen die er eigenlijk niet toe doen en waar niemand zich een buil aan kan vallen.
Volgens Anton de Wit is echt orthodox geloof vertrouwen houden in het Petrusambt “zelfs wanneer men de huidige opvolger van Petrus – wederom: om goede of minder redenen – niet pruimt.” Mgr. Strickland heeft wel degelijk vertrouwen in de Kerk en weet als geen ander dat de Kerk van Christus is. Het gaat er niet om of je een opvolger van Petrus “niet pruimt”. Dat is niet aan de orde. De vraag is: doet deze bekleder van het hoogste ambt in de Kerk wat hij krachtens zijn ambt moet doen: de Kerk bevestigen in de waarheid, die ons is overgeleverd? De Wit lijkt te menen dat alles wat uit de mond van de paus komt waarheid is die geloofd moet worden. Hij lijkt er voetstoots van uit te gaan dat wat de paus zegt waar is en tot heil van de Kerk. Dat is zelfs bij Petrus in het evangelie aanwijsbaar niet zo, zodanig zelfs dat Jezus hem “satan” noemt, nog wel nadat Hij hem zopas tot rots had aangesteld. Ook Petrus is gebonden aan Christus en diens openbaring en kan daar tegenin gaan.
Volgens de Wit was het ontslag van bisschop Strickland een logische stap, juist met het oog op het zielenheil en de geestelijke gezondheid van diens kudde en hij noemt de bisschop “een op hol geslagen herder”.
Volgens mij is Mgr. Strickland een gewetensvol herder die zich in tegenstelling bijv. tot de meeste Duitse bisschoppen, voorbeeldig heeft gedragen, trouw is gebleven aan zijn apostolische ambt en trouw aan het katholieke geloof. Waarom wordt hij dan zonder enige canonieke reden naar willekeur van de paus (dat is pas klerikalisme!!) ontslagen? Is het toevallig dat door Franciscus trouwe katholieke bisschoppen onder vuur liggen (Strickland is niet de enige) en heterodoxe en seksueel discutabele vriendjes mogen blijven tot het publicitair echt niet meer gaat (McCarrick, Rupnik).
Wie bij het Katholiek Nieuwsblad objectief nieuws zoekt, is aan het verkeerde adres. Niet de bisschop Tyler Texas is op hol geslagen maar Anton de Wit. Ik zou zeggen: laten lopen…….
Feest van Maria Presentatie
21 november 2023
Write a Reply or Comment