2024-R . Commentaar van redactieOn 14 november 2024 by Redactie

Hieronder volgt een brief van Bisschop Strickland, de door paus Franciscus onrechtmatig en willekeurig aan de kant geschoven bisschop van Tyler Texas, gericht aan de Amerikaanse Bisschoppenconferentie, bijeen in Baltimore. Deze brief legt de vinger op de zere plek in de Kerk: het destructieve pausschap van Franciscus en het schuldige zwijgen van de meeste bisschoppen hierover. Enfin, leest u zelf.

Jullie zijn hier vandaag bijeen, hedendaagse apostelen, terwijl de Kerk en daarmee de wereld op de rand van een afgrond staan. En toch kiest u, aan wie de zorg voor de zielen is toevertrouwd, ervoor om met geen woord te spreken over het geestelijke gevaar dat er in overvloed is. Vandaag staan we op de rand van alles wat er is voorspeld over de Kerk en de gruwelen die in deze tijd zouden voorkomen, een tijd waarin de hele hel de Kerk van Jezus Christus aanvalt en een tijd waarin de gevallen engelen van de hel niet langer toegang zoeken tot haar heilige zalen, maar in plaats daarvan binnen staan, uit haar ramen gluren en deuren openen om meer duivelse vernietiging te verwelkomen.

Ik denk dat St. Judas mannen zoals velen van jullie in gedachten had toen hij mannen beschreef die feest vieren “samen zonder vrees, zichzelf voedend, wolken zonder water, die door winden worden meegevoerd, bomen in de herfst, onvruchtbaar, tweemaal dood, bij de wortels uitgerukt, woeste golven van de zee, die hun eigen verwarring uitschuimen; dwaalsterren…” (Judas 1, 12-13).

Veel mensen hebben gevraagd wat er voor nodig is dat meer dan een paar bisschoppen zich eindelijk uitspreken tegen de valse boodschappen die voortdurend uit het Vaticaan stromen onder leiding van paus Franciscus, en ik stel mezelf steeds weer dezelfde vraag:

WAT IS ER NODIG?

Weet u niet dat Onze Lieve Heer zijn wrekende engelen zal zenden om kolen van vuur te strooien op de hoofden van hen die geroepen zijn om zijn apostelen te zijn en die niet hebben gewaakt over wat Hij hun heeft gegeven?

En toch stonden jullie bijna allemaal, mijn broeders, zwijgend toe te kijken hoe de Synode over Synodaliteit plaatsvond, een gruwel die niet gebouwd was om de Geloofsschat te bewaken, maar om die te ontmantelen, en toch waren er maar weinig kreten te horen van jullie – mannen die bereid zouden moeten zijn om te sterven voor Christus en zijn Kerk.

Het slotdocument van de synode is vrijgegeven, maar met de goocheltruc die zo kenmerkend is voor het door Franciscus gecontroleerde Vaticaan. Door de aandacht te vestigen op de kwesties die velen zorgen baarden, hebben ze datgene binnengesmokkeld wat altijd al hun echte doel was, zonder dat iemand het in de gaten had. Waar ze in de eerste plaats op uit waren was de ontmanteling van de Kerk van Christus door de structuur van de Kerk zoals Onze Heer die heeft ingesteld te vervangen door een duivels geïnspireerde nieuwe structuur van “synodaliteit” die in werkelijkheid een nieuwe kerk is die op geen enkele manier katholiek is.

We zien nu de profetische woorden van de eerbiedwaardige Aartsbisschop Fulton Sheen zich voor onze ogen ontvouwen: “Omdat zijn religie broederschap van de mens zal zijn zonder het vaderschap van God, zal hij een tegenkerk oprichten die de aap van de kerk zal zijn, omdat hij, de duivel, de aap van God is. Zij zal alle eigenschappen en kenmerken van de Kerk hebben, maar in omgekeerde richting en ontdaan van zijn goddelijke inhoud, zal het een mystiek lichaam van de Antichrist zijn dat in alle uiterlijkheden zal lijken op het mystieke lichaam van Christus …” (Radio-uitzending; 26 januari 1947).

Met de drang naar “synodaliteit” zien we dat de vijanden van Christus ons, zoals aartsbisschop Sheen zegt: “een nieuwe religie zonder kruis, een liturgie zonder toekomstige wereld, een religie om een religie te vernietigen, of een politiek die een religie is – een die zelfs de dingen die van God zijn, aan Caesar geeft.”

WAT IS ER NODIG?

Een rudimentair begrip van het pausschap laat ons achter met de realiteit dat paus Franciscus afstand heeft gedaan van zijn verantwoordelijkheid om te dienen als de primaire hoeder van de Geloofsschat. Elke bisschop doet deze plechtige belofte om de Geloofsschat te bewaken, maar het Petrusambt bestaat in de eerste plaats om de bewaker van de bewakers en de dienaar van de dienaren te zijn. Petrus ontving het ambt dat zijn naam draagt toen, na de Verrijzenis, Christus hem drie keer vroeg: “Houdt u van mij?” en Petrus antwoordde: “U weet dat ik van U hou”, waarmee hij zijn verraad goed maakte van toen Christus zijn lijdensweg onderging. En wie is deze Jezus van wie Petrus beweert te houden? Hij is natuurlijk de vleesgeworden Waarheid; Petrus verklaart dus dat hij de Waarheid liefheeft. Dan rest ons de vraag: “Houdt Paus Franciscus van de Waarheid die in Jezus Christus vleesgeworden heeft?” Helaas brengen zijn daden en zijn beleid, die een gerelativeerde versie van de waarheid promoten die helemaal geen waarheid is, ons tot een vernietigende conclusie: de man die de Stoel van Petrus bekleedt houdt niet van de waarheid en probeert haar te hervormen naar het beeld van de mens.

Er kan geen bisschop zijn die niet op de hoogte is van uitspraken van paus Franciscus die ondubbelzinnig het katholieke geloof ontkennen. Franciscus heeft bijvoorbeeld publiekelijk verklaard dat God het bestaan van alle religies wil en dat alle religies een weg naar God zijn. Met deze uitspraak heeft paus Franciscus een integraal onderdeel van het katholieke geloof ontkend. Hoeveel zielen zullen verloren gaan die zijn onjuiste uitspraak accepteren dat alle religies tot verlossing leiden? Wat ik zo moeilijk te begrijpen vind, is dat hedendaagse apostelen, mannen die gewijd zijn om beschermers van het geloof te zijn, weigeren dit te erkennen en in plaats daarvan deze dodelijke leugen negeren of zelfs promoten. Elke bisschop en kardinaal zou publiekelijk en ondubbelzinnig moeten verklaren dat Franciscus niet langer het katholieke geloof onderwijst. Er staan zielen op het spel!

Daarom vraag ik opnieuw:

WAT IS ER NODIG?

Als opvolgers van de apostelen moet deze situatie de bisschoppen van de Kerk van Christus dwingen om zelf de cruciale vraag te beantwoorden: “Houden wij werkelijk van Jezus Christus, de vleesgeworden Waarheid?” Met een paus die zich actief verzet tegen de goddelijke waarheden van ons katholieke geloof, is het de verantwoordelijkheid van de bisschoppen van de wereld om hun eigen liefde voor Onze Heer te belijden, de Heilige Geloofsschat te bewaken en zich te verzetten tegen elke poging om de Waarheid te ontmantelen.

Laten we terugkeren naar het noodlottige gesprek tussen onze verrezen Heer en Petrus. Als Petrus antwoordt: “Heer, u weet dat ik van u hou”, antwoordt Jezus: “Voed mijn lammeren” en nogmaals ‘Voed mijn schapen’. Hoe moet Petrus de lammeren van Christus voeden? Met de Waarheid natuurlijk – met Jezus Christus zelf die de Waarheid IS.

En toch, waar zijn de mensen die de Heer heeft geroepen om zijn schapen te voeden? Waar zijn de opvolgers van de apostelen die beloofd hebben de schapen met hun leven te verdedigen? Ze zitten een paar meter verderop, geven elkaar schouderklopjes, luisteren naar woorden waarvan ze zonder twijfel weten dat ze niet de Waarheid zijn, stoeien met de duisternis en lasteren de Waarheid waarvoor de oorspronkelijke apostelen stierven om die te behouden.

WAT IS ER NODIG?

Jullie hebben woorden van hen die in de Heilige Schrift spraken, wijsheid uit de Heilige Traditie van de Kerk en leiding van vroegere pausen en een grote schare heiligen dat er valse leraren zouden komen en dat het heilige geloof zou worden aangevallen, en toch zijn de meesten van jullie zonder wapenrusting de strijd aangegaan en hebben vervolgens gereageerd als iemand die verbijsterd is dat zijn huid doorboord is door giftige pijlen. Jullie hebben alles gekregen wat nodig was om ervoor te zorgen dat jullie hoofden niet door de leugens van Satan werden verdraaid. Waarom zijn jullie dan op pad gegaan zonder de wapenrusting van God? Het is JOUW verantwoordelijkheid om, wanneer je de giftige pijlen van de leugen op de mensen ziet vallen, hen toe te roepen en te zeggen: “Trek de wapenrusting van onze Heer aan, die waarheid is, en je zult niet gewond raken.”

En aan de gelovigen stel ik dezelfde vraag – wat is er nodig?

WAT IS ER NODIG?

Wat als jullie herders zich niet verenigen? Wat als ze allemaal dertig zilverlingen hebben aangenomen en blijven zwijgen tegenover leugens die de handen en voeten van Onze Lieve Heer verder doorboren? Wat is er dan voor nodig om je stem te laten horen?

Velen zullen misschien zeggen dat het niet jouw verantwoordelijkheid is; je kunt de Waarheid rustig in je hart beleven. Maar het spreken van de Waarheid kan nooit de verantwoordelijkheid van iemand anders zijn, omdat God de Waarheid in het hart van ieder mens heeft gegrift. Daarom is Waarheid ieders eigendom als een heilig geschenk van God. En nooit kan iemand zeggen dat hij geen Waarheid in zich had – en nooit kan een mens met recht beweren dat hij om Waarheid te vinden deze uit de wind moest verzamelen, of dat hij deze alleen uit de woorden van een ander kon verzamelen. De ziel herkent de Waarheid en wordt erdoor gevoed, en zij die wegkwijnen door gebrek aan Waarheid kwijnen niet weg omdat ze geen portie Waarheid in hun eigen ziel kregen.

In plaats daarvan is de Waarheid door zo’n persoon steeds weer onderdrukt – en is hem zo vaak verteld dat hij “zich moest terugtrekken” – totdat hij zijn hoofd niet meer durft op te heffen. En dit is de reden waarom een mens zich in zo’n trieste toestand bevindt en waarom hij, als hij uitroept: “Het is niet mijn schuld dat ik geen Waarheid had of dat ik haar niet kende toen ik haar tegenkwam”, verkeerd spreekt.

Onze Heer Jezus Christus, die een vrije wil toekent aan degenen die Hij liefheeft, dat is ieder mens zonder uitzondering, heeft de gave van Waarheid aan ieder van ons gegeven, zodat als er enige aanleg in iemands hart is, dan is het de neiging van de ziel om te resoneren naar zijn Waarheid. Daarom sluimert de ziel, wanneer ze beroofd is van de Waarheid, totdat ze verdort tot iets kouds en hards. Heb je niet gezien hoe zelfs de engelen van de duisternis de Waarheid erkennen en niet anders kunnen doen dan wat Onze Heer hen beveelt – en toch streven zij ernaar om de Waarheid voor ieder mens te verbergen tot ieders eeuwige verdoemenis?

Dus ik vraag het opnieuw – WAT ZAL ER NODIG ZIJN? WILT U VOOR HEM STERVEN?

Bisschop Joseph E. Strickland, Emeritus Bisschop

Nu ik deze brief afsluit met de vraag: “Wat is er nodig? Wil ik graag mijn medewerkers bedanken, de apostelen en evangelisten, in het bijzonder de heiligen Nathaniel en Judas. Waarom deze twee? Omdat zij niet de bekendste of meest geciteerde apostelen zijn en daarom voel ik een verwantschap met hen omdat ik een onbekende bisschop was die onbekend had moeten blijven.

In de balzaal, een paar meter hiervandaan, ontmoeten mannen elkaar die je zou kunnen omschrijven als een katholieke brain-trust. Velen van hen zijn briljante, getalenteerde mannen die in elk beroep van hun keuze aan de top hadden kunnen staan, maar ze zijn bisschoppen, opvolgers van de apostelen.

Helaas zijn ze voor het grootste deel stille herders, niet bereid om het risico te nemen hun stem te verheffen tegenover kwade en destructieve krachten die de Kerk bedreigen. Deze krachten hebben geprobeerd om mij het zwijgen op te leggen, maar het was niet nodig om deze mannen het zwijgen op te leggen – ze hebben nooit een geluid gemaakt.

Ik vraag de gelovigen om vurig te bidden dat alle herders hun stem vinden en met mij zeggen: “Que viva Cristo Rey – lang leve Christus de Koning, de vleesgeworden Waarheid!”.