2024-D . Commentaar van derdenOn 19 september 2024 by Redactie

De moderniteit heeft nu eenmaal “moderne” zonden nodig

18 september 2024

Spontaan commentaar door Giuseppe Nardi op katholisches.info

De tweede zitting van de Synode staat op het punt geopend te worden. Maandag werd een persconferentie gehouden waar de kardinalen Grech en Hollerich, de jezuïet pater Giacomo Costa en mgr Riccardo Battocchio – kortom, de hele synodale leiding – een “boeteviering” aankondigden. Tijdens deze viering zal paus Franciscus om vergeving vragen voor een aantal zonden die christenen hebben begaan. Terwijl Franciscus de vertegenwoordigers van andere religies in Azië het primaat van de katholieke kerk ontneemt en alle religies “gelijkwaardig” verklaart, geeft hij zijn katholieken thuis met de knuppel.

Voor de aangekondigde boeteviering op maandag werd een hele reeks zonden aangekondigd waarvoor de Kerk, vertegenwoordigd door Franciscus, God om vergeving zou moeten vragen. Sommige zijn gloednieuw en zijn verrassend, irritant en zelfs schokkend.

Of ze nu gloednieuw zijn of enigszins verouderd, wat al deze zonden gemeen hebben is dat ze politiek correct zijn en het keurmerk “post-1968” dragen. Franciscus zal zich verontschuldigen voor zonden tegen de schepping, tegen armoede, tegen vrouwen en tegen synodaliteit. Nu rijst de vraag waarom de paus om vergeving zou moeten vragen vanwege de armoede in de wereld. Aan wie eigenlijk: aan God of aan de wereld? Deze vraag rijst voor deze boeteviering als geheel. Maar wat is de zonde “tegen de synodaliteit”?

Maar dat is nog niet alles: in de allernieuwste zondencatalogus à la Santa Marta zal Franciscus ook om vergeving vragen voor de “geloofsleer”. Geen grap! Hij zal dit doen met een subtiele kwalificatie door op zijn borst te kloppen als een boeteling voor de “zonde van de leer”, “die wordt gebruikt als een struikelblok”. Maar wat betekent dit? De geloofsleer is de geloofsleer, hoe kan die “als struikelblok gebruikt worden”? Het laatste zondenregister van het Vaticaan is daarom raadselachtig.

Vatican News berichtte maandag in haar Italiaanse editie het volgende over de pauselijke boeteviering:

“[…] Het zal doorgaan met het belijden van enkele zonden. In het bijzonder zal de zonde tegen de vrede worden beleden; de zonde tegen de schepping, tegen inheemse volken, tegen migranten; de zonde van misbruik; de zonde tegen vrouwen, het gezin, jongeren; de zonde van de leer die als struikelblok wordt gebruikt; de zonde tegen armoede; de zonde tegen synodaliteit / gebrek aan luisteren, gemeenschap en deelname van allen”.

In de toekomst zullen christenen dus beoordeeld moeten worden volgens geheel nieuwe maatstaven als ze gaan biechten. Franciscus en zijn hofhouding zullen het gewetensonderzoek veel verder uitbreiden dan wat de catechismus leert. Christenen zullen in de biechtstoel een catalogus van sociaal-politieke vragen moeten beantwoorden.

Het idee om kritiek op de synode tot zonde te verklaren zal waarschijnlijk in de smaak vallen bij politici in het bijzonder, van wie sommigen in het democratische Westen momenteel gretig op zoek zijn naar manieren om hun macht te verstevigen en vervelende kritiek van het volk te beperken. Een verbod op kritiek op de regering zou zeker van pas komen. Het zou niet de eerste keer zijn dat Franciscus de ijverigste voortrekker is van een bepaalde politieke richting.

Zou Franciscus gedacht hebben aan de kritiek op zijn boodschap “Alle religies zijn gelijk”?

In ieder geval is hij het die – in lijn met de globalistische agenda – de eco-zonde heeft ingesteld, waar hij met zijn mea culpa naar verwijst voor zonden tegen de schepping. Theoretisch zou dit ook de zonde tegen het recht op leven van ongeboren kinderen omvatten, maar nee, dat is niet wat er bedoeld wordt, tenminste niet zolang de schijnwerpers en camera’s aan staan. Als een onzekere pro-life activist het in een achteraf kamer zou vragen, dan valt het grote mensenoffer, het grootste in de menselijke geschiedenis, er ook onder, maar alleen dan.

Terloops kan worden vermeld dat het werkelijk schandalige seksuele misbruik van minderjarigen in al zijn dimensies een product is van de seksualisering sinds de jaren zestig en, in de context van de Kerk, vooral van homoseksueel misbruik, hoewel Franciscus dit feit nooit heeft uitgesproken.

Maar waar gaat de “zonde van de leer die als struikelblok wordt gebruikt” over? De vraag verwart en verbijstert de onthutste katholiek. Maar wat is het antwoord? Het eerste antwoord is waarschijnlijk dat een paus zijn broeders in het geloof moet versterken en niet in verwarring moet brengen. Maar Franciscus lijkt dit kleine detail niet ter harte te hebben genomen of het grondig verkeerd te hebben begrepen.

Maar wat is dan het antwoord? Hoe kan de geloofsleer een twistpunt worden? Het blijft een mysterie en toch doemt er onheilspellend een donker voorgevoel op: Welk door de mainstream gehypet onderwerp ontbreekt in de pauselijke synodale zondencatalogus? Raad eens! De homoseksuele agenda.

Bedoelen Franciscus en zijn aanhangers, vooral de kardinalen Hollerich (bekend om zijn homofilie) en Grech, al diegenen die, tegen de tijdgeest in, de geloofsleer van vandaag blijven verdedigen en vasthouden? Wil Franciscus vergeving vragen voor de zonden van die christenen (opnieuw de vraag: aan God of aan de wereld?) die koppig, star, indietristisch vasthouden aan de traditionele geloofsleer die al tweeduizend jaar bewaard is gebleven en van generatie op generatie is doorgegeven?

Wil Franciscus zich berouwvol op de borst kloppen voor die geloofsgenoten die niet de flexibiliteit aan de dag leggen die Franciscus de Kerk voorschrijft? Die homoseksualiteit een zonde blijven noemen? Die abortus een zonde blijven noemen? Die ketterij een ketterij blijven noemen?

Dit geeft aanleiding tot een andere sinistere gedachte: is de nieuwe zondecataloog niet alleen bedoeld als aanvulling op de traditionele, maar zelfs als vervanging? Is dit wat Franciscus aan de wereld wil verkondigen? Vergeet de oude zonden, want in de “moderne” wereld zijn er heel andere, nieuwe, veel ernstiger zonden? Wil hij zeggen dat het Depositum fidei ter discussie staat, tenminste in die delen die niet aansluiten bij de “moderne” mens en zijn “levenswerkelijkheid”? Of wil hij zeggen dat het verticale geloofsgoed zich moet onderwerpen en aanpassen aan de algemene horizontale ideeën van overheersing van een bepaalde elite? Ongeacht wat deze elite wil? En waarom ze dat ook doet?

En nu we toch bezig zijn: Wat is de zonde “tegen vrouwen”? Bedoelt Franciscus de levensleugens die sinds de jaren zestig aan vrouwen zijn opgedrongen door hen te vervreemden van hun intiemste natuur als moeder? Door hen massaal abortus te laten plegen en hen te besmeuren met het bloed van hun eigen kinderen? Bedoelt hij de recente vernederingen van vrouwen, die eerst werden gevoed door quota, maar nu worden verdreven van de plaatsen die al veilig voor hen waren in pre-quota tijden door mannen die zichzelf als vrouw verklaren? Nee, daar zal niet over gesproken worden tijdens de boeteviering. Zeker niet.

Dit gaat ook over politieke correctheid, over het vragen om vergeving voor het feit dat de Kerk het vrouwelijk geslacht “uitsluit” van gewijde ambten en hen daarom te weinig “macht” geeft. Iedereen die zich hierover lang genoeg op de borst klopt, krijgt vroeg of laat de diagnose schizofrenie of moet het gewijde ambt “openstellen” voor vrouwen. Is dat de strategische overweging?

Aan de zonden tegen de schepping, migranten en armoede zullen we op dit moment voorbijgaan. Het huidige pontificaat heeft voldoende illustratieve lessen opgeleverd over wat dit betekent. Het kan kort worden samengevat: De globalistische agenda is heilig.

Maar misschien een woordje over de zonde van de armoede, want in dit opzicht lijken de dingen niet op elkaar aan te sluiten. De kleine globalistische elite speelt in de club van de superrijken. Moeten zij nu in zak en as gaan zitten? Ik denk het niet: de zonde tegen armoede is duidelijk alleen bedoeld als morele knuppel voor de massa. Het schuldige geweten veroorzaakt door religie is bekritiseerd door verschillende zeer wereldse bewegingen sinds Luther. Maar het mechanisme dat zij menen te hebben herkend, gebruiken ze natuurlijk maar al te graag voor hun eigen “zaak”. Dit vereist nieuwe zonden die de massa’s, althans sommigen van hen, vatbaar maken voor beïnvloeding, maar nu niet door de waarheid geleid maar echt door macht.

Zal de synode de nieuwe zondecataloog uitleggen zodat zelfs eenvoudige gelovigen zoals ondergetekende het kunnen begrijpen? Of gaan ze na de boeteviering met de politiek correcte enscenering van zonden gewoon weer over tot de orde van de dag en laten ze het nieuwe denken (ook wel gif genoemd) zijn werk doen?

Het zijn vreemde tijden en de kerkelijke hiërarchie onder Franciscus lijkt steeds meer vervreemd te raken. Leeft zij in een andere wereld?

De leiding van de synode, waaronder twee kardinalen, presenteerde de groteske zonden zonder blikken of blozen, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Daar is ook iets grotesks aan.