Het nieuwe normaal
Hieronder een brief aan kardinaal de Kesel van een verontruste katholiek en een bezorgde vader. Hij uit zijn oprechte zorg over de afval van de katholieke moraal van de Vlaamse bisschoppen en de consequenties die dat voor hemzelf en zijn gezin heeft. Omdat hij geen enkele reactie van de kardinaal heeft ontvangen, geeft hij toestemming zijn brief publiek te maken.
13 oktober 2022.
Aan Zijne Excellentie kardinaal De Kesel
Excellentie,
De H. Vader bepleit als promotor van het synodaal proces een luisterende Kerk. Laat ik de stoute schoenen dan ook maar eens aantrekken om mijn stem te laten horen. Als katholiek en inwoner van uw kerkprovincie maak ik u namelijk graag deelgenoot van mijn verbazing over de wijze waarop de bisschoppen naar mijn stellige overtuiging het respect voor holebi’s als persoon en hun levenswandel de facto door elkaar husselen, want met elkaar vereenzelvigen. Het moge zo zijn dat de Kerk in het verleden wel eens al te nieuwsgierig onder de echtelijke lakens meekeek, het moge zo zijn dat een homilie geen individueel biechtgesprek is; de evidente wijze waarop thans de bestendige leer van Christus en zijn Kerk wordt ondergraven kan ik niet meer volgen. 1 Laten we elkaar geen mietje noemen: het episcopaat kan er nog zo’n mooie eufemistische of empathische draai aan geven en Mgr. Delville kan het godsvolk in zijn kathedraal nog zo’n veelsoortige interpretatie van het familiebegrip aanprijzen2 , Gods scheppingsorde laat zich oprekken noch corrigeren. Georg Bätzing kijkt vanaf de zijlijn watertandend toe naar wat zijn confrères aan gene zijde van de grens met pauselijke zegen zonder al te veel ruis en zelfs zonder synode allemaal voor elkaar krijgen. Om jaloers van te worden!
Middels een kniebuiging voor de Zeitgeist smeekt u Gods zegen af over verbintenissen die O.L. Heer simpelweg niet wil. Het gaat er mijns inziens allang niet meer om andersdenkenden te respecteren in hun ‘anders zijn’. Het achtergebleven Godsvolk is kennelijk dringend aan een update toe en krijgt nu koste wat kost ‘het nieuwe normaal’ door Gods dienaren zelf opgedrongen. ’t Is nog nét geen huwelijk, maar de analogie met dat sacrament is er alleszins en daarmee ook de verwarring. En die wordt alsmaar groter. De haalbaarheidsmoraal lijkt zichzelf te hebben ingehaald door zich van de meest basale moraliteit te ontdoen. Mededogen zonder waarheid blijft echter een lege huls, een even schone als vileine leugen. Zeg mij, wiens zielenheil is er bij een dergelijke pastorale aanpak gebaat? Leve de antropocentrische, exclusief binnenwereldse verlossingsleer. De vraag is niet langer waartoe wij op aarde zijn, maar wat God ons hier en nu vergoelijkend te bieden heeft (vooraleer Hij definitief zal hebben afgedaan). Ik betwijfel of een dergelijke benadering die zowel de leer, de pastoraal als de liturgie steeds meer doordrenkt wel zo barmhartig is als zij wordt voorgesteld. Het is niet onaannemelijk dat de toekomstbril die zuster Agnes Katsuko Sasagawa vandaag exact 49 jaar geleden droeg niet zomaar uit de lucht gegrepen was.3
Mag ik nu ook het transgenderkoppel, beide ‘voormalige’ heren die ik een poos geleden beroepsmatig ontving en die inmiddels liefdevol van een kindje zijn voorzien, naar Vlaanderen (of Luik) doorverwijzen opdat u hun relatie zegent, althans God vraagt om hun trouw te zegenen en te bestendigen? Zij willen ter verrijking van voornoemde expositie hun familieportret ongetwijfeld ter beschikking stellen. Holebi’s vormen immers slechts een deel van de LGGBDTTTIQQAAPP-gemeenschap en het zou niet van veel inclusiviteit getuigen om de rest van de zich oprecht engagerende regenboogaanhangers nu in de kou te laten staan. Ik voel plaatsvervangende schaamte…
Onze zeventienjarige zoon weet zich sinds enige tijd door Gods genade gegrepen. Hij overweegt om na afronding van zijn middelbare school theologie te gaan studeren. Hij heeft de bijbel in korte tijd van A tot Z doorgespit en hij bidt/mediteert nog immer stilletjes dagelijks in z’n kamer met diezelfde bijbel op z’n bureau. In zijn vriendenkring, op tiktok en zelfs op school getuigt hij van de Liefde die in zijn hart is ontbrand, zijn jarenlange passie voor het voetbal ten spijt. We zijn blij en dankbaar als ouders en we leggen zijn toekomst in Gods hand, opdat hij vinden en worden mag wat hem diep van binnen eeuwig gelukkig maken zal. Ik betwijfel echter zeer sterk – en dat is de reden waarom ik dit vertel – of ik hem met een gerust hart een Belgische theologie-opleiding kan aanbevelen, laat staan hem aan een Belgisch seminarie kan toevertrouwen, mocht op enig moment Gods roepstem in zijn binnenste opborrelen. Spiritueel getinte maatschappelijk werkers die in hun mondaine kloffie de goegemeente omwille van de lieve vrede naar de mond praten en er tijdens ‘hun’ Misviering op los knutselen zijn er al méér dan genoeg. Dat doet hun eigen roeping geen goed en brengt de hun toevertrouwde kudde minder nog in de hemel. Autrement dit: certes, c’est le son qui fait la musique, maar niet ten koste van de waarheid alsjeblieft. Ik weid uit, doch ik durf beweren dat u het meest gedegen, bloeiende seminarie van dit land zes jaar geleden in de knop gebroken hebt. Wegens grenzeloos succes gesloten. Mon Dieu, comment est-ce possible? “Als het je bedoeling is om een slechte monnik te worden, kom dan mee naar huis. Maar als het je roeping echt is, moge God je dan helpen heilig te worden”, zo kreeg de H. Charbel Makhlouf van zijn moeder te horen toen hij de wereld achter zich liet. Ik zal mijn zoon niet anders toefluisteren, mocht ook hij ooit besluiten Jezus’ weg te gaan. Omdat O.L. Heer niet voor minder gaat, whatever it takes.
Ik rond af met een voor zich sprekend citaat van een lucide oud-student van de KU Leuven: “If you would find Christ today, then find the Church that does not get along with the world. Look for the Church that is hated by the world, as Christ was hated by the world. Look for the Church which is accused of being behind the times, as Our Lord was accused of being ignorant and never having learned. Look for the Church which men sneer at as socially inferior, as they sneered at Our Lord because He came from Nazareth. Look for the Church which is accused of having a devil, as Our Lord was accused of being possessed by Beelzebub, the Prince of Devils. Look for the Church which the world rejects because it claims it is infallible, as Pilate rejected Christ because he called Himself the Truth.” (Abp. Fulton J. Sheen)
Excellentie, mijn brief is langer uitgevallen dan de bedoeling was. En effet, c’est devenu un cri du coeur. Mijn excuses als de toonzetting nogal aan de felle kant was. De Kerk die ik liefheb is ziek, het Schip waarover Don Bosco zo treffend profeteerde maakt verschrikkelijk slagzij in deze dagen en dat doet zeer. Moge de goede God u nabij zijn. Moge Hij uw hart doen oplichten en u de kracht geven om koers te houden, liefhebbend al wie Jezus aan uw zorgen heeft toevertrouwd. Viva Cristo Rey!
Hoogachtend,
Paul Fransse
Voetnoten
1 De repliek van pater Scholtes SJ dat het een huwelijk noch een zegening betreft, doet aan de kern van de zaak niets af. De bede om “God te vragen dat Hij dit engagement van liefde en trouw mag zegenen en bestendigen” komt feitelijk op een vermeend goddelijk fiat neer. “(..) when you invoke the mercy of God on anyone, you are asking God to bless them”; citaat James Martin SJ in: The Washington Post, 20-9-2022.
2 https://www.evechedeliege.be/news/exposition-famille-aux-mille-visages/
3 Akita, 13-10-1973: “The work of the devil will infiltrate even into the Church in such a way that one will see cardinals opposing cardinals, and bishops against other bishops. The priests who venerate me will be scorned and opposed by their Confreres. The Church and altars will be vandalized. The Church will be full of those who accept compromises and the demon will press many priests and consecrated souls to leave the service of the Lord. (…)” Mijn brief is digitaal aangemaakt en is derhalve niet ondertekend.
Comments