2025-D . Commentaar van derden . UncategorizedOn 15 oktober 2025 by Redactie

In Amerika is een boek geschreven door een anonieme priester, father Enoch, met scherpe kritiek de Synode over de synodaliteit, het6 paradepaardje van paus Franciscus. Kardinaal Müller heeft voor dit boek een voorwoord geschreven dat alleszins de moeite waard is en dat ik u niet wil onthouden.

Voorwoord

Ik heb met veel plezier de uitnodiging aanvaard om een voorwoord te schrijven voor The Trojan Horse in the Catholic Church: Synod on Synodality: The Attempt to Invert the Bride of Christ’s Hierarchy and Moral Order (hierna The Trojan Horse genoemd), een werk dat ik beschouw als een waardevol overzicht en kritische analyse van het slotdocument van de synode over synodaliteit.

Ik woonde de bijeenkomsten van zowel de synode van 2023 als die van 2024 in Rome bij en kon zo uit eerste hand kennismaken met de interne werking van beide bijeenkomsten en de agenda’s die werden voorgesteld.

Ik zag hoe de aard van de bisschoppensynode nu fundamenteel was veranderd. Dit was niet langer een authentiek bisschoppelijk evenement, een bijeenkomst van opvolgers van de apostelen om te vergaderen en door de paus gekozen onderwerpen te bespreken, en vervolgens de Heilige Vader advies te geven over dergelijke zaken. Individuele bisschoppen kregen niet langer de kans om hun broeders in het bisschopsambt toe te spreken, hun gedachten te uiten en op een zinvolle manier commentaar te geven. Bisschoppen waren nu gedegradeerd tot deelnemers op gelijke voet met andere leken, naar het voorbeeld van de Duitse Synodale Weg en meer in overeenstemming met het anglicaanse dan met het katholieke begrip van de zenfing en de aard van de Kerk, zoals authentiek uitgelegd in het derde hoofdstuk van Lumen Gentium: de hiërarchische en sacramentele constitutie van de Heilige Kerk.

Tijdens de synode werd deze nieuwe vorm – het zogenaamde “synodale proces” – gebruikt als een middel om de hiërarchisch-sacramentele structuur van de Kerk te ondermijnen en te vervangen door een “omgekeerde piramide” van bestuur – een van de belangrijkste thema’s van The Trojan Horse. Het plan voor de implementatie van het synodale proces waar het slotdocument van de synode om vraagt, is een poging om de Kerk van Christus te transformeren in een seculiere, wereldse instelling die niet wordt geleid door de leer van Onze-Lieve-Heer zoals geopenbaard in de Heilige Schrift en de Apostolische Traditie, maar veeleer een oproep om, in de stijl van de modernistische ketterij, ‘democratische’ principes te omarmen als leidraad voor de leerstellige en morele leer van de Kerk, terwijl tegelijkertijd stoutmoedig (en schaamteloos) wordt beweerd dat alles wat wordt voorgesteld door de Heilige Geest is geïnspireerd en geleid. Zo is de Kerk niet langer het Volk van God, het Lichaam van Christus en de Tempel van de Heilige Geest, maar meer een NGO met een religieus-emotionele en moralistische agenda. Het concept van een zogenaamde “synodale Kerk” is, althans gedeeltelijk, zo niet volledig, in tegenspraak met het katholieke begrip van de Kerk.

Wat houdt dit “synodale proces” in deze nieuw geconcipieerde “synodale Kerk” in? Hier kan ik delen wat ik heb waargenomen tijdens beide vergaderingen van de Synode over Synodaliteit, die waarschijnlijk een blauwdruk vormen voor het synodale proces dat nu wordt geïmplementeerd (volgens de richtlijnen van het slotdocument en zoals uitvoerig en kritisch besproken in The Trojan Horse) in bisdommen en parochies over de hele wereld, ter voorbereiding op de kerkelijke vergadering die in oktober 2028 in Rome zal worden gehouden. De agenda van de synode over synodaliteit was uiterst gecontroleerd, waarbij alleen bepaalde gekozen sprekers de vergadering mochten toespreken. Het hele proces werd behoorlijk gemanipuleerd om de door de leiding van de synode gewenste resultaten te bereiken.

Een van de belangrijkste doelstellingen was het bevorderen van de normalisering van homoseksualiteit – een ander centraal thema van The Trojan Horse, waarin verschillende kerkelijke figuren, waaronder veel prelaten, worden besproken die deze kwalijke agenda steunen. Zoals ik columnist Edward Pentin heb verteld: “Uiteindelijk zijn al deze zogenaamde synodale reflecties bedoeld om ons voor te bereiden op het accepteren van homoseksualiteit.” Deelnemers aan de synode beweerden: “We hebben nieuwe inzichten, geopenbaard door de Heilige Geest”, om te kunnen beweren dat homoseksuele handelingen een authentieke manier zijn om liefde te uiten en dat dergelijke handelingen gezegend moeten worden – in volledige tegenspraak met het geopenbaarde woord van God.

Maar in werkelijkheid lasteren degenen die op deze manier de homoseksuele agenda promoten de Heilige Geest in hun poging om doctrines in te voeren die in strijd zijn met de Schrift en de Traditie, evenals met de Natuurwet. Nogmaals, zoals ik tegen Edward Pentin zei: “Ze introduceren een nieuwe hermeneutiek waarmee ze het Woord van God willen verzoenen met deze ideologieën – antichristelijke ideologieën. Maar we kunnen Christus en de antichrist niet met elkaar verzoenen. Deze homoseksuele ‘LGBT’-ideologie is in wezen een antichristelijke ideologie. Het is de geest van de antichrist die door hen spreekt.”

Ik hoop oprecht dat al diegenen (inclusief bisschoppen en priesters) die het slotdocument van de synode over synodaliteit (dat paus Franciscus heeft verklaard te beschouwen als onderdeel van zijn gewone leergezag) nog niet hebben gelezen, of die het misschien niet kritisch hebben gelezen, The Trojan Horse zullen lezen om beter te begrijpen welke gevaren het “synodale proces” met zich meebrengt, niet alleen voor de hiërarchisch-sacramentele structuur van de katholieke kerk zoals die door Christus is gesticht en gewild, maar ook voor de hele christelijke morele orde en voor het welzijn van het gezin en de samenleving in het algemeen, die van deze orde afhankelijk is.

We moeten allemaal de katholieke hermeneutiek in gedachten houden: “Dit leerambt staat niet boven het woord van God, maar dient het, onderwijst alleen wat is overgeleverd, luistert er eerbiedig naar, bewaakt het nauwgezet en legt het getrouw uit in overeenstemming met een goddelijke opdracht en met de hulp van de Heilige Geest, en put uit dit ene geloofsgoed alles wat het als goddelijk geopenbaard ter geloof voorstelt” (Dei Verbum 10).

Zijne Eminentie Gerhard Kardinaal Müller,

voormalig Prefect, Heilige Congregatie voor de Geloofsleer

9 oktober 2025

Feest van Onze-Lieve-Vrouw van Champion

Enige goedgekeurde Mariaverschijning in de Verenigde Staten