De wonderen van de rozenkrans en Mariaverschijningen
Pater John Hardon definieert een wonder als volgt: “Een zintuiglijk waarneembaar effect, dat ten minste de krachten van de zichtbare natuur te boven gaat, door God voortgebracht om getuigenis af te leggen van een bepaalde waarheid of van iemands heiligheid.” Samen met de rede bieden wonderen de katholieke apologeten een effectief middel om te verdedigen dat alleen de katholieke godsdienst van God afkomstig is.
De rozenkrans als wapen voor de mensheid
In 1214 verscheen de Heilige Maagd aan de heilige Dominicus in zijn kapel en overhandigde hem de rozenkrans met de opdracht deze eeuwenoude devotie over de hele wereld te verspreiden.[1] Door de kracht van de rozenkrans ging hij overal prediken en bekeerde hij duizenden mensen, terwijl hij duivels uitdreef, zieken genas en zelfs driemaal doden tot leven wekte. De heilige rozenkrans wordt al lang beschouwd als een van de krachtigste devoties in de katholieke kerk.[2] De doeltreffendheid ervan in tijden van ketterij, oorlog, onderdrukking en zelfs nucleaire verwoesting is keer op keer bewezen.
De ketterij van de Albigenzen verpletterd door de rozenkrans
In de 12e en 13e eeuw werd Frankrijk overspoeld door de gevaarlijke kathaarse ketterij, ook bekend als de ketterij van de Albigenzen. Deze gnostische sekte leerde dat de materiële wereld slecht was, het menselijk lichaam een gevangenis voor de ziel, en dat zelfmoord en uithongering nobele manieren waren om aan het vlees te ontsnappen. Ze verwierpen de katholieke leer, met name de werkelijke aanwezigheid van Christus in de eucharistie, ontkenden het gezag van de paus en beweerden zelfs dat Jezus niet echt mens was. Hoewel paus Innocentius III in 1209 de kruistocht tegen de Albigenzen lanceerde om deze opkomende dreiging te bestrijden, was het niet de militaire macht die uiteindelijk de ketterij onderdrukte, maar de kracht van de rozenkrans. De rozenkrans versloeg niet alleen de dwaling, maar bouwde ook de Dominicaanse Orde op – officieel bekend als de Orde van Predikheren – en gaf het startschot voor een devotie die eeuwenlang zou voortduren.
De overwinning bij Lepanto: een zeeslag gewonnen door de hand van de hemel
Misschien wel de beroemdste militaire overwinning die aan de rozenkrans wordt toegeschreven, vond plaats in 1571 tijdens de Slag bij Lepanto. De machtige Ottomaanse vloot, die bijna drie keer zo groot was als de christelijke strijdkrachten, dreigde Rome en het hart van het christendom binnen te vallen. De inzet was duidelijk: als de moslimvloot zou slagen, zou dat de vernietiging van het Westen en de uitroeiing van het christendom betekenen.
Paus Pius V zag de ernst van de dreiging in en vroeg alle katholieken over de hele wereld om de rozenkrans te bidden voor een wonderbaarlijke overwinning. De christelijke soldaten baden drie uur lang, ontvingen de absolutie en trokken ten strijde onder de banier van de Heilige Rozenkrans. Wat volgde was een verbluffende ommekeer. Toen de vloten elkaar ontmoetten, draaide de wind plotseling van richting, net toen de strijd begon. Deze onverwachte wending gaf de christelijke troepen een cruciaal voordeel, wat leidde tot een van de meest ongelijke en wonderbaarlijke overwinningen in de geschiedenis van de zeeslagen. De dreiging van de sultan voor Europa was voorgoed gebroken.
Om deze goddelijke interventie te herdenken, stelde paus Gregorius XIII een dankfeest in, dat paus Leo XIII later zou verheffen tot een universeel feest onder de naam Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans, dat wordt gevierd op 7 oktober, de verjaardag van Lepanto.
Oostenrijk bevrijd van het communisme door een rozenkranskruistocht
Na de Tweede Wereldoorlog werd Oostenrijk, net als Duitsland, verdeeld onder de geallieerde mogendheden. Het meest welvarende deel – waaronder Wenen – stond onder communistisch bewind van de Sovjet-Unie. Terwijl atheïsme, religieuze onderdrukking en tirannie zwaar op de bevolking drukten, wendde één man zich tot de hemel.
In 1946 maakte de kapucijner pater Petrus Pavlicek een pelgrimstocht naar Mariazell, het nationale Mariaheiligdom van Oostenrijk. Daar hoorde hij een innerlijke stem zeggen: “Doe wat ik zeg en er zal vrede zijn.” Hij begreep dit als een oproep om de rozenkrans te promoten. In 1947 richtte hij de Rozenkrans Kruistocht van Eerherstel op. Wat begon als kleine processies groeide uit tot honderdduizenden mensen die in heel Wenen deelnamen aan openbare rozenkransgebeden, smekend om bevrijding van het communisme.
In 1955 bad bijna een tiende van de Oostenrijkse bevolking op straat. Toen trokken de Sovjet-troepen onverwachts en zonder uitleg zich volledig en definitief terug uit Oostenrijk – het enige geval in de Koude Oorlog waarin de USSR vrijwillig bezette gebieden opgaf. Deze vreedzame bevrijding staat als een bewijs van de kracht van het collectieve rozenkransgebed en de voorspraak van Maria.
Het wonder van Hiroshima: overleven van de atoombom
Een van de wetenschappelijk meest onverklaarbare rozenkranswonderen vond plaats in Hiroshima, Japan, op 6 augustus 1945. Toen de Verenigde Staten de eerste atoombom gooiden, werd alles binnen een straal van anderhalve kilometer verwoest. Meer dan 140.000 mensen kwamen om het leven.
Toch stond op slechts acht straten van ground zero – ongeveer een kilometer verderop – een huis van twee verdiepingen zonder structurele schade. Daar woonden acht jezuïetenpriesters, die allemaal dagelijks de rozenkrans baden. Ze liepen slechts lichte verwondingen op en geen van hen kreeg stralingsziekte. Een van hen, pater Hubert Schiffer, getuigde in 1976 tijdens het Eucharistisch Congres in Philadelphia dat hij dertig jaar na de explosie nog steeds in leven was, zonder enig spoor van kanker of stralingsziekte. Wetenschappelijk onderzoek ter plaatse bevestigde wat ooggetuigen hadden waargenomen: de wetten van de fysica konden hun overleving niet verklaren.
Volgens kernfysicus Dr. Stephen Rinehart van het Amerikaanse Ministerie van Defensie hadden de temperaturen, druk en straling alle levende wezens en gebouwen in de omgeving moeten verdampen. “Er zijn geen natuurkundige wetten die kunnen verklaren waarom de jezuïeten ongedeerd bleven”, aldus Dr. Rinehart. “Vanuit wetenschappelijk oogpunt tart wat er in Hiroshima is gebeurd nog steeds alle menselijke logica. We moeten concluderen dat er een externe kracht in het spel was.”
De jezuïeten zelf gaven de enige verklaring: “Wij geloven dat wij het hebben overleefd omdat wij de boodschap van Fatima naleefden. Wij baden dagelijks de rozenkrans.”
Het wonder van de zon in Fatima
Terwijl het wonder in Hiroshima de wetenschap tartte, vond het grootste openbare wonder van de rozenkrans – gezien het enorme aantal getuigen – plaats op 13 oktober 1917 in Fatima, Portugal.
De Heilige Maagd was sinds mei van dat jaar maandelijks verschenen aan drie herderskinderen – Lucia, Francisco en Jacinta – en had de wereld opgeroepen om de rozenkrans te bidden voor vrede en de bekering van zondaars. Ze beloofde dat ze in oktober haar identiteit zou onthullen en een wonder zou verrichten dat iedereen zou kunnen zien.
Op de afgesproken dag verzamelden zich meer dan 70.000 mensen in de Cova da Iria, te midden van stortregens. Journalisten, sceptici, gelovigen en nieuwsgierigen kwamen allemaal om getuige te zijn van wat zij dachten dat een hoax zou zijn. Maar toen Lucia naar de hemel wees, hield de regen op, de wolken trokken weg en de zon verscheen. Ze begon in de lucht te draaien, schitterende kleuren – rood, geel, blauw – uit te stralen en leek op de aarde af te stormen, voordat ze weer terugkeerde naar haar normale plaats. Getuigen beschreven dat de grond onmiddellijk droog werd en hun kleren plotseling niet meer doorweekt waren. Zelfs verstokte atheïsten en ongelovigen vielen vol ontzag op hun knieën.
Dit “zonnewonder” was kilometers ver te zien en werd bevestigd door seculiere kranten, waaronder O Século, een vooraanstaande Portugese krant. De Heilige Maagd identificeerde zichzelf als Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans en bevestigde opnieuw haar oproep tot het dagelijks bidden van de rozenkrans en de devotie tot haar Onbevlekt Hart.
De wonderbaarlijke verschijningen van de Heilige Maagd Maria
Al tweeduizend jaar lang komt de Heilige Maagd Maria tussenbeide voor de gelovigen en biedt zij troost, leiding en wonderen door haar moederlijke zorg. Hoewel de rozenkrans een van haar krachtigste instrumenten is, heeft Maria zich ook bekendgemaakt door wonderbaarlijke verschijningen over de hele wereld. Deze verschijningen – vaak vergezeld van fysieke of spirituele wonderen – hebben zich voorgedaan aan kinderen en volwassenen, heiligen en zondaars, geschoolden en ongeletterden. Hoewel de Kerk veel meldingen van Mariaverschijningen ontvangt, zijn er slechts een klein aantal officieel goedgekeurd na een langdurig en rigoureus proces.
Zoals de heilige Paulus in Galaten 1, 8 waarschuwt: “Zelfs als wij of een engel uit de hemel u een ander evangelie zouden verkondigen dan het evangelie dat wij u hebben verkondigd, laat hen dan vervloekt zijn door God.” Deze waarschuwing herinnert ons eraan dat niet alle vermeende visioenen van goddelijke oorsprong zijn. Sommige kunnen illusies of zelfs demonische misleidingen zijn. Om deze reden moeten katholieken zich altijd houden aan de verschijningen die officieel door de Kerk zijn goedgekeurd en zich verre houden van twijfelachtige of veroordeelde verschijningen, zoals de vermeende gebeurtenissen in Medjugorje. Hieronder volgt een niet-uitputtende lijst van goedgekeurde Mariaverschijningen:
- Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, Mexico (1531)
- Onze-Lieve-Vrouw van Lezajsk, Polen (1578)
- Onze-Lieve-Vrouw van Siluva, Litouwen (1608)
- Onze-Lieve-Vrouw van Laus, Frankrijk (1664)
- Onze-Lieve-Vrouw van de Wonderdadige Medaille, Rue du Bac, Parijs (1830)
- Onze-Lieve-Vrouw van Rome (1842)
- Onze-Lieve-Vrouw van La Salette, Frankrijk (1846)
- Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, Frankrijk (1858)
- Onze-Lieve-Vrouw van Goede Bijstand, Wisconsin, VS (1859)
- Onze-Lieve-Vrouw van Filippsdorf, Tsjechië (1866)
- Onze-Lieve-Vrouw van Pontmain, Frankrijk (1871)
- Onze-Lieve-Vrouw van Gietrzwald, Polen (1877)
- Onze-Lieve-Vrouw van Knock, Ierland (1879)
- Onze-Lieve-Vrouw van Fatima, Portugal (1917)
- Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing, België (1932)
- Onze-Lieve-Vrouw van Banneux, België (1933)
- Onze-Lieve-Vrouw van Kibeho, Rwanda (1981)
Elk van deze verschijningen draagt een unieke boodschap die is afgestemd op de mensen en de behoeften van die tijd. Ze bevatten vaak oproepen tot boetedoening, gebed (vooral de rozenkrans), toewijding aan de sacramenten en meer vertrouwen in Gods barmhartigheid.
Verschijningen vóór de moderne tijd
Een van de vroegste en meest opmerkelijke Mariaverschijningen vond plaats in 40 na Christus, toen de Heilige Maagd Maria, die nog op aarde leefde, verscheen aan de heilige Jakobus de Meerdere in Spanje. Deze gebeurtenis wordt herdacht onder de titel Onze-Lieve-Vrouw van de Pilaar, wier feestdag op 12 oktober wordt gevierd. In 1641, eeuwen later, werd een wonderbaarlijke genezing van een geamputeerd ledemaat toegeschreven aan haar voorspraak onder deze titel.
Een andere vroege en belangrijke verschijning vond plaats in 1251, toen Maria verscheen aan de heilige Simon Stock, prior-generaal van de Karmelieten. Zij gaf hem het bruine scapulier en beloofde: “Wie in dit kleed sterft, zal het eeuwige vuur niet zien. Het is een teken van verlossing, een bescherming in gevaar en een belofte van vrede.”
Onze-Lieve-Vrouw ter Sneeuw – Een wonder in augustus
Een van de oudste Mariaverschijningen die verband houden met een heilige plaats is de wonderbaarlijke sneeuwval op 5 augustus 358 n. Chr. in de zinderende Romeinse zomer. In een droom kreeg zowel paus Liberius als een Romeins echtpaar van Onze-Lieve-Vrouw de opdracht om ter ere van haar een kerk te bouwen op de plaats waar sneeuw zou vallen. De volgende ochtend was de Esquilijnse heuvel bedekt met sneeuw en verscheen de omtrek van een basiliek op de grond. Die basiliek werd de beroemde Santa Maria Maggiore, de grootste Mariakerk van Rome, en het wonder wordt elk jaar op 5 augustus, het feest van Onze-Lieve-Vrouw ter Sneeuw, herdacht.
Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe – De keizerin van Amerika
Een van de meest beroemde verschijningen is die van de Maagd Maria in 1531 aan de heilige Juan Diego, een inheemse bekeerling, op de heuvel Tepeyac bij Mexico-Stad. Zij vroeg om een kerk ter ere van haar te bouwen en liet een wonderbaarlijke afbeelding van zichzelf achter op de tilma, of mantel, van Juan Diego. Dat beeld, dat vandaag nog te zien is in de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, heeft wetenschappers voor een raadsel gesteld. De katoenen doek is niet aangetast en het beeld vertoont geen zichtbare penseelstreken, ondertekening of beschermende vernis. In de ogen van de Maagd zijn meerdere figuren te zien, precies zoals ze in een menselijk oog zouden verschijnen. De tilma heeft de eeuwen doorstaan en alle pogingen om hem te namaken hebben gefaald.
De verschijning van Onze-Lieve-Vrouw leidde tot een van de grootste massale bekeringen in de geschiedenis. In slechts enkele jaren tijd omarmden miljoenen Azteken en inheemse volkeren het katholieke geloof en maakten ze een einde aan hun heidense offerrituelen. Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe blijft de beschermheilige van Amerika en de ongeborenen.
Onze-Lieve-Vrouw van Goed Succes – Profetische stem voor onze tijd
Vanaf 1594 verscheen Onze-Lieve-Vrouw van Goed Succes aan moeder Mariana de Jesus Torres, een Spaanse non in Quito, Ecuador. Zij voorspelde ernstige morele en spirituele crises die de wereld zouden treffen, vooral in de 20e eeuw. Deze omvatten een afname van het aantal priesterroepingen, wijdverbreide onreinheid, de ontheiliging van het huwelijk en de marginalisering van de sacramenten.
De nauwkeurigheid van deze voorspellingen – waarvan er vele in de moderne tijd zijn uitgekomen – is een opvallende herinnering dat Maria’s waarschuwingen ter harte moeten worden genomen. Zij roept haar kinderen terug tot deugdzaamheid, boetedoening en toewijding aan haar Onbevlekt Hart.
Wonderen van het bruine scapulier
Het bruine scapulier van Onze-Lieve-Vrouw van de Berg Karmel blijft een tastbaar en voortdurend middel van genade en bescherming. Talloze wonderen worden toegeschreven aan het dragen van het scapulier in geloof en devotie. Hier volgen er enkele:
- 1845 – De schipbreuk die niet plaatsvond: Een protestantse predikant en zijn gezin waren aan boord van het schip “King of the Ocean” en werden door een orkaan overvallen. Een jonge katholieke matroos, John McAuliffe, wierp zijn scapulier in zee terwijl hij het kruisteken maakte. Onmiddellijk kalmeerde de storm. Het scapulier spoelde vervolgens terug naar het schip. De predikant en zijn familie bekeerden zich kort daarna tot het katholicisme.
- Brand voorkomen in Duitsland (1957): Toen een hele rij huizen in Westboden, Duitsland, in brand stond, bleef één tweegezinswoning onaangetast. De eigenaren hadden een bruin scapulier aan de voordeur bevestigd. Ooggetuigen bevestigden dat het vuur op miraculeuze wijze stopte aan de rand van dat huis.
- Het treinongeluk in Ohio: Rond de eeuwwisseling werd een man in Ashtabula, Ohio, doormidden gesneden door een trein terwijl hij het bruine scapulier droeg. Wonder boven wonder bleef hij 45 minuten in leven en bij bewustzijn, net lang genoeg om de laatste sacramenten te ontvangen voor zijn dood. Onze-Lieve-Vrouw had haar belofte van genade op het uur van de dood gehouden.
- Het eerste wonder van de heilige Simon Stock: Op de dag dat Maria het scapulier aan de heilige Simon Stock gaf, gebruikte hij het om een wanhopige man tot inkeer te brengen en hem een vredige dood te schenken. Het scapulier vervulde zijn belofte al in de eerste uren.
- Het niet-vergane scapulier van paus Gregorius X: Toen het graf van paus Gregorius X, die in 1276 stierf terwijl hij het bruine scapulier droeg, 600 jaar later werd geopend, bleek zijn wollen scapulier volkomen intact te zijn – een wonderbaarlijk behoud.
De Kerk tolereert niet alleen de devotie voor het scapulier, maar bevordert deze zelfs. Pausen, heiligen en theologen hebben de beloften aan de heilige Simon Stock bekrachtigd, op voorwaarde dat het scapulier met oprechte devotie en toewijding aan de christelijke deugden wordt gedragen.
Conclusie
De heilige Dominicus zei ooit: “Op een dag zal de wereld door de rozenkrans en het scapulier worden gered…” Met de rozenkrans hebben we de kracht van God in onze handen. We hebben een zeker middel om zielen te winnen. We hebben een van de meest aflaatrijke en geprezen gebeden. En dat weten we ook dankzij de vele wonderen die de rozenkrans sieren. Niet alle wonderen van de rozenkrans dateren van lang geleden – één ervan betrof zelfs een man op 11 september 2001, waaruit blijkt dat God wonderen blijft verrichten door de voorspraak van zijn Allerheiligste Moeder.
[1] De rozenkrans gaat terug tot de eerste eeuwen, toen de vroege christenen 150 opeenvolgende Weesgegroetjes tot de Heilige Maagd baden, hoewel dit zonder de kralen gebeurde die we vandaag de dag gebruiken. Deze devotie stond in de vroege Kerk bekend als de 150 psalmen tot Jezus en Maria, voorafgebeeld door de 150 psalmen van het Oude Testament.
[2] Paus Leo XIII schreef twaalf encyclieken over de rozenkrans, een groot aantal gezien het feit dat het slechts één van de vele devoties is die de Kerk bevordert en aanmoedigt. Deze aandacht moet het eminent belang van de rozenkrans in ons eigen leven onderstrepen. Als we niet regelmatig de rozenkrans bidden, moeten we ons afvragen of we wel echt een katholiek leven proberen te leiden. De rozenkrans is een integraal onderdeel van ons leven. Zijn belangrijke plaats in de Kerk en de wonderen die ermee gepaard gaan, bewijzen dit. Zoals paus Leo XIII schrijft in Supremi Apostolatus Officio: “Het is altijd de gewoonte geweest van katholieken in gevaar en in moeilijke tijden om hun toevlucht te zoeken bij Maria en vrede te zoeken in haar moederlijke goedheid; hieruit blijkt dat de katholieke Kerk altijd, en terecht, al haar hoop en vertrouwen heeft gesteld in de Moeder van God. En waarlijk, de Onbevlekte Maagd, die uitverkoren is om de Moeder van God te zijn en daardoor met Hem verbonden is in het werk van de verlossing van de mens, heeft bij haar Zoon een gunst en macht die groter is dan enig menselijk of engelachtig wezen ooit heeft verkregen of ooit kan verkrijgen. En aangezien het haar grootste vreugde is om haar hulp en troost te schenken aan hen die haar zoeken, kan er geen twijfel over bestaan dat zij genadig begaan is met de verlangens van de universele Kerk.”
Dutch
Write a Reply or Comment