De NGO Paus pleegt ‘kerkelijke zelfmoord’
De officiële katholieke leer bewaart evenwicht tussen liefdadigheid en gezond verstand. JD Vance begrijpt dat; paus Franciscus niet.
Door Rod Dreher (vertaald uit de European Conservative)
12 februari 2025
In 1571 riep Paus Pius V de Heilige Liga in het leven. Hij organiseerde de katholieke staten van Europa in een coalitie om een einde te maken aan de Ottomaanse controle over het oostelijke Middellandse Zeegebied en om Europa te beschermen tegen een Islamitische invasie. De zeeslag bij Lepanto dat jaar resulteerde in de bijna totale vernietiging van de Ottomaanse vloot door de Christelijke troepen en gaf Europa meer tijd. De definitieve aanval van het Ottomaanse Rijk op Europa zou iets meer dan een eeuw later plaatsvinden, bij de poorten van Wenen, waar de Europeanen de Turken voor altijd versloegen.
Het punt is dit: de katholieke kerk had ooit een paus die de westerse beschaving verdedigde. Dat was toen. Nu heeft ze paus Franciscus.
Eerder deze week gaf de paus een openbare brief vrij aan de Amerikaanse bisschoppen, waarin hij hen opdroeg zich te verzetten tegen de pogingen van de regering Trump om illegale migranten te deporteren en de controle over de Amerikaanse grenzen terug te krijgen. In deze belangrijke passage schrijft Franciscus:
Ik heb de grote crisis die zich in de Verenigde Staten afspeelt met de initiatie van een programma van massadeportaties op de voet gevolgd. Het juist gevormde geweten kan niet anders dan een kritisch oordeel vellen en zijn afkeuring uitspreken over elke maatregel die stilzwijgend of expliciet de illegale status van sommige migranten vereenzelvigt met criminaliteit. Tegelijkertijd moet men het recht van een natie erkennen om zichzelf te verdedigen en gemeenschappen te beschermen tegen mensen die gewelddadige of ernstige misdaden hebben gepleegd terwijl ze in het land waren of voor hun aankomst. Dat gezegd hebbende, het uitzetten van mensen die in veel gevallen hun eigen land hebben verlaten vanwege extreme armoede, onveiligheid, uitbuiting, vervolging of ernstige aantasting van het milieu, schaadt de waardigheid van veel mannen en vrouwen, en van hele families, en plaatst hen in een staat van bijzondere kwetsbaarheid en weerloosheid.
Hebt u dat begrepen? Dat migranten de wet overtraden om Amerika binnen te komen dat betekent nog niet dat ze criminelen zijn. Wie kan de subtiliteit van de jezuïetenpaus doorgronden?
In de brief bewijst Franciscus lippendienst aan de leer van de Kerk dat naties het recht hebben om zichzelf te verdedigen en te beschermen, maar hij bevestigt zijn overtuiging dat naties niet-criminele migranten moeten toelaten als een daad van naastenliefde.
Elders in de brief veroordeelt Franciscus impliciet vicepresident JD Vance, een katholiek, voor het verkeerd begrijpen van de leer van de Kerk over ordo amoris– de orde van de liefde. Vance, een bekeerling die gecatechiseerd werd door twee van de meest intelligente Dominicaanse priesters in Amerika (ik heb hem persoonlijk voorgesteld aan zijn eerste leraar), had het harde migratiebeleid van de regering verdedigd door te verwijzen naar de leer van Thomas van Aquino dat de orde van de liefde vereist dat we in de eerste plaats de mensen liefhebben die het dichtst bij ons staan – niet exclusief, maar in de eerste plaats, omdat God ons de plicht heeft gegeven om voor hen te zorgen.
Het blijkt dat JD Vance echt katholieker is dan de paus. De Catechismus leert ons dat de morele plicht tegenover buitenlandse vluchtelingen in evenwicht moet zijn met de plicht tegenover het algemeen welzijn van de mensen in eigen land. Ja, rijke landen hebben een morele verantwoordelijkheid om gul te zijn in het verwelkomen van noodlijdende buitenlanders, maar ze hebben het recht om grenzen te stellen aan migratie en deze te weigeren als ze oordelen dat deze het algemeen welzijn schaadt. De officiële katholieke leer brengt naastenliefde in evenwicht met gezond verstand.
JD Vance begrijpt dat; paus Franciscus niet. De paus heeft in zijn leer open grenzen heilig verklaard – zelfs, zoals in Europa, wanneer die open grenzen de migratie naar het christelijke land van Europa mogelijk maken van miljoenen moslims die op zijn minst het voorouderlijke geloof van de Europeanen niet delen, en waarvan niet weinig er militant vijandig tegenover staan. Als Franciscus in de tijd van Pius V had geleefd, zou Europa nu islamitisch zijn.
R.R. Reno, de katholieke redacteur van First Things, het toonaangevende Amerikaanse christelijke theologische tijdschrift, schreef in reactie op de nieuwe brief van Franciscus:
Het praktische resultaat van de brief van de Heilige Vader is niets anders dan het globalistische, open grenzen standpunt, lichtelijk getheologiseerd. Dit, zo impliceert Franciscus, is de enige positie die is toegestaan voor ware christenen die de universele liefde van Christus eren.
Reno schrijft dat bij het lezen van paus Franciscus door de jaren heen, het lijkt alsof de paus een “versneller” is die gelooft dat het Westen – in het bijzonder de Verenigde Staten – zo slecht is dat we alleen in een echt christelijke samenleving kunnen leven als het vernietigd wordt. Hij vervolgt:
Deze grenzeloze broederschap is een ware utopie, een wereld zonder plaats, een toekomstige universele samenleving vrij van het ernstige kwaad van loyaliteit aan je land-Donald Trumps verschrikkelijke misdaad tegen universele liefde.
“Ik benijd de bisschoppen van Amerika niet,” schrijft Reno. “Het is een zware taak om van de gelovigen te eisen dat ze de mis bijwonen, zodat ze verteld kan worden dat het liefhebben van je land en zijn burgers een ernstige zonde is. Dat is een recept voor kerkelijke zelfmoord.”
Ja, en zelfmoord voor een beschaving, zoals veel Europeanen vandaag de dag kunnen getuigen. Grote Europese steden worden overspoeld door migranten, die zich onevenredig vaak schuldig maken aan moorden, verkrachtingen, diefstal en andere ernstige misdaden. Sommigen van hen zijn islamitische radicalen die terroristische daden plegen tegen de volkeren en landen die hen hebben opgenomen. In 2016 slachtten twee islamitische terroristen – de één geboren in Algerije, de ander een in Frankrijk geboren zoon van migranten –een bejaarde Franse priester, pater Jacques Hamel, af toen hij een mis aan het opdragen was.
Maandag begon in Parijs het proces tegen Brahim Aouissaoui voor de moord op drie christenen en de poging tot moord op zes anderen. De verdachte is een Tunesiër die wordt beschuldigd van het binnenvallen in een kerk in Nice in 2020 en het uitvoeren van wrede mesaanvallen. Aanklagers zeggen dat de jonge man, nu 25, Tunesië verliet voor Frankrijk met terroristische bedoelingen. Hij had Frankrijk eerder beschreven als “een land van onverlaten en honden”.
Maar volgens paus Franciscus zou het een ontoelaatbare aanslag op zijn waardigheid zijn geweest om deze Tunesiër te deporteren voordat hij katholieke kelen doorsneed.
Terrorisme en minder ernstige (maar nog steeds gewelddadige) misdaden buiten beschouwing gelaten, heeft massale migratie het dagelijks leven voor autochtone Europeanen moeilijk gemaakt. Ik vroeg een Franse vrouw die in Boedapest woont waarom ze de Hongaarse hoofdstad verkoos boven haar geboortestad Parijs. Ze vertelde me dat ze in Boedapest, de hoofdstad van een land met strenge migratiewetten, kan rondlopen zonder bang te hoeven zijn dat ze wordt lastiggevallen of aangevallen. In haar geboortestad werd ze voortdurend seksueel en anderszins bedreigd door migranten. Ze zei dat zelfs moslimvrouwen in hijab haar regelmatig bespuugden en bedreigingen uitten over hoe de Fransen snel hun plaats zouden leren kennen.
Dat gebeurt niet in Boedapest. Weet je waar het nog meer niet gebeurt? In Vaticaanstad, waar paus Franciscus in orde en vrede leeft, veilig achter hoge muren. Hij is als de schriftgeleerden en Farizeeën, de religieuze autoriteiten die door Jezus veroordeeld zijn (Matteüs 23:1-4), die, in de woorden van onze Heer, “niet in praktijk brengen wat ze prediken. Ze binden zware, belastende lasten en leggen die op de schouders van de mensen, maar zelf zijn ze niet bereid een vinger uit te steken om ze te verplaatsen.”
De indirecte berisping van Vance door de paus roept de vraag op: hoe vaak heeft Franciscus de katholieke president Joe Biden terechtgewezen voor zijn openlijke en extreme steun aan abortus en genderideologie, die beide door Franciscus zijn veroordeeld? Antwoord: geen enkele keer. Hoe vaak heeft Franciscus trouwens de Chinese president Xi Jinping op deze manier bekritiseerd voor de groteske vervolging van Chinese christenen door zijn regering en voor de genocide op Oeigoerse moslims? Antwoord: nooit.
Zeker, Franciscus is terecht tegen de vervolging door China van christenen en moslims. Maar het is alleen de regering Trump die dit soort persoonlijke berispingen krijgt van de paus – en dat alleen omdat hij simpelweg probeert om de controle over zijn grenzen terug te krijgen en de Amerikaanse wet te handhaven. En het zijn alleen de bisschoppen van de Verenigde Staten die openlijk de opdracht hebben gekregen van de bisschop van Rome om zich te verzetten tegen hun regering, die handelt om het algemeen welzijn te dienen van de mensen die haar hebben gekozen.
Voor politici bedekt het steunen van open grenzen een veelheid aan zonden, tenminste in de ogen van paus Franciscus. Afgelopen november bracht de paus een bezoek aan Emma Bonino, een linkse Italiaanse politica die een leidende rol speelde bij het legaliseren van abortus in dat land in de jaren 1970. Franciscus bracht de zieke Bonino rozen en chocolade en noemde haar, waarschijnlijk verwijzend naar haar pro-migratie werk, een “voorbeeld van vrijheid en verzet”.
Wat bedoelde R.R. Reno toen hij Franciscus’ oproep aan de Amerikaanse bisschoppen karakteriseerde als “kerkelijke zelfmoord”? Dat de paus van Rome Amerikaanse katholieken tegen hun paus wil opzetten en tegen de bisschoppen die zijn instructies opvolgen. Maar ja, door de katholieke kerk te besturen als een sentimentele, progressieve wereldverbeteraar, alsof de Kerk niets meer is dan een linkse NGO, heeft Franciscus al lang geleden het morele gezag verloren onder veel katholieken.
Wie had ooit kunnen denken dat de trouwe katholieken van het Westen hun paus zouden moeten trotseren om te verdedigen wat er nog over is van hun beschaving en de vrede, ded identiteit en de integriteit van hun naties? Ergens huilt Pius V.
Write a Reply or Comment