2022-R . 2023-ROn 15 juni 2023 by Redactie

De mare gaat, ook in ons bisdom, dat we veel te weinig priesters hebben. En daarom moeten we wel priesters uit het buitenland “importeren” om in onze noodzakelijke geestelijke behoeften te voorzien. Dit gebeurt dan ook al een aantal jaren: er zijn diverse priesters uit Zuid-India in ons bisdom werkzaam. Het functioneren van deze “priesterimport” is eigenlijk nooit, althans bij mijn weten, onderwerp van serieuze evaluatie geweest. Oppervlakkig gezien kan ik, afgezien van de kosten, alleen maar constateren dat velen van hen, ook na jaren, nog gebrekkig onze taal beheersen en zelfs als ze dat wel doen niet altijd gemakkelijk verstaanbaar zijn. Verder voegen ze zich vrij gemakkelijk, zo lijkt het, in de Nederlandse situatie, in wat over het algemeen een aansluiten bij de Nederlandse status quo betekent en een gevaar kan zijn voor hun eigen zielenheil, zoals een van hen mij toevertrouwde. Het gaat in ieder geval niet veel verder dan “op de winkel passen” tot de laatste gelovige gestorven is. Missionaire activiteiten zijn nauwelijks waarneembaar.

Er wordt nu verteld dat er in India door een Indiase priester uit ons bisdom die hiervoor door de bisschop speciaal is aangezocht, actief jonge mensen worden geworven om zich als seminarist voor ons bisdom aan te melden. Ze zouden hun opleiding in India ontvangen om later in ons bisdom als priester te gaan werken.

Met nog meer zekerheid kunnen we zeggen dat er in Afrika (Oeganda) seminaristen geworven worden om later als priester in ons bisdom te gaan werken. De opleiding krijgen ze in Afrika. In de zomermaanden komen ze dan naar hier voor “inculturatie”. Het vorig jaar werden parochies gevraagd studenten op te nemen voor een soort stage. Dit ging echter niet door. Ik weet alleen dat ze met zijn allen naar de Efteling geweest zijn en dat ze inleidingen gekregen hebben over hoe geaccepteerd homoseksualiteit in Nederland is en dat je daar niet gek van moet opkijken (of zo iets). Deze zomer komen ze weer. Misschien gaan ze dan met zijn allen op safari in de Beekse Bergen om ze te laten zien hoe ze hier een thuisgevoel kunnen krijgen.

U merkt: ik weet er niet alles van. Het is merkwaardig dat deze voor het bisdom toch wel belangrijke zaken niet met de priesters worden besproken, althans anders is het aan mij voorbijgegaan. Van een bisdom dat tegenwoordig zijn mond vol heeft over “synodaal” zou je deze basale communicatie en dit basaal overleg toch mogen verwachten bij zo iets belangrijks als de import van priesters uit zo verschillende culturen.

Ik kan u wel zeggen dat er een heleboel priesters zijn die ik ken, die de hele exercitie niet zien zitten. Het kost bakken met geld waarvoor waarschijnlijk (maar ook dat weten we niet) het Sonniusfonds wordt leeg getrokken.

Hebben wij buitenlandse priesters nodig? Ik denk van niet, zeker niet in groten getale. Immers het aantal gelovigen neemt jaarlijks in rap tempo af. In de parochies wordt nauwelijks nog om een priester(lijke dienst) gevraagd. Er zijn nauwelijks nog dopen. Het aantal eerste communies en vormsels is dramatisch teruggelopen. Huwelijken zijn er nauwelijks. De uitvaarten zijn drastisch afgenomen.. Waar men een priester nog voor nodig heeft, is de zondagse eucharistie. Sinds ik als gepensioneerde op allerlei plaatsen vervang, is het me wel duidelijke geworden dat de deelname op zondag in veel kerken minimaal is. Het is absurd op allerlei plaatsen voor 10, 15, 30 mensen zondags de eucharistie te vieren in kerken waar men geen koor of alleen nog een krakend koor heeft, en zonder misdienaars of acolieten. Dit leidt de komende jaren onvermijdelijk tot de sluiting van heel veel kerken.

Op korte  termijn zullen we maar weinig kerken open kunnen houden. Dat zal een andere houding van de gelovigen en ook een andere houding van de priesters vergen. We zullen priesters nodig hebben die niet alleen maar “op de winkel passen” maar die actief missionair beleid voeren. Priesters die bewust en actief katholiek zijn in prediking, catechese en liturgie. Priesters die niet bang zijn mensen met hun boodschap af te stoten (die mensen zijn al bijna weg) maar die jonge mensen weten aan te trekken die geloven in Jezus en in zijn katholieke Kerk. Ik bedoel die jonge mensen die in het huidige systeem worden afgestoten en van kerk naar kerk opgejaagd door een zich synodaal noemende Kerk.

Ik ben ervan overtuigd dat een bisschop die voor een dergelijke Kerk en een dergelijk priesterbeeld kiest roepingen wekt van eigen bodem, voldoende om die kleine missionaire Kerk te voorzien van eigen priesters.

C. Mennen pr

Hoogfeest van het Heilige Hart

16 juni 2023