Open brief aan aartsbisschop Carlo Maria Viganò en bisschop Athanasius Schneider
9 juli 2020
Op het katholieke wereldtoneel zijn er momenteel twee bisschoppen die de kat de bel durven aanbinden wat betreft de wortels van de hedendaagse crisis in de Kerk en durven te benoemen en te beargumenteren dat die wortels liggen in het Tweede Vaticaans Concilie. Dat is “not done” in de Kerk en wellicht het grootste kerkelijke taboe. Velen durven niet eens te denken, laat staan te zeggen, dat de wortels van het kwaad dat we om ons heen zien, ligt in de vele dubbelzinnige formuleringen van Vaticanum II. Omwille van de gezondheid van de Kerk moet deze discussie echter in alle openheid gevoerd worden. Dat gebeurt momenteel niet. Aartsbisschop Viganò en bisschop Schneider krijgen geen serieuze antwoorden en worden liefst weggezet met argumenta ad hominem en verdachtmakingen. Dat is uitermate laf en onvruchtbaar. Vandaar onderstaande open brief die ook ik van harte mede ondertekend heb
Excellenties,
Wij, ondergetekenden, willen onze oprechte dankbaarheid uitspreken voor uw standvastigheid en zorg voor de zielen tijdens de voortdurende geloofscrisis in de katholieke Kerk. Uw openbare verklaringen waarin u oproept tot een eerlijke en open discussie over het Tweede Vaticaans Concilie en de dramatische veranderingen in het katholieke het geloof en de praktijk die het erop volgden, zijn een bron van hoop en troost geweest voor vele gelovige katholieken.
Het gebeuren van het Tweede Vaticaans Concilie lijkt nu, meer dan vijftig jaar na zijn voltooiing, uniek te zijn in de geschiedenis van de kerk. Nooit eerder vóór onze tijd is een oecumenisch concilie gevolgd door zo’n lange periode van verwarring, verloedering, verlies van geloof, en vernedering voor de Kerk van Christus.
Het katholicisme heeft zich van sommige valse religies onderscheiden door de nadruk die het legt op het feit dat de mens een redelijk schepsel is en dat religieuze overtuiging kritische reflectie door katholieken aanmoedigt in plaats van te onderdrukken. Velen, waaronder de huidige Heilige Vader, lijken het Tweede Vaticaans Concilie – en zijn teksten, besluiten en de uitvoering ervan – te plaatsen buiten het bereik van een kritische analyse en debat. Tegenover de bezorgdheid en de bezwaren van katholieken van goede wil, is het Concilie door sommigen verdedigd als een soort “superconcilie”. (1) Een beroep erop maakt eerder een einde aan een debat dan dat het een debat bevordert. Uw
oproep om de huidige crisis in de kerk te herleiden tot haar wortels en om op te roepen tot actie om een eventuele verandering te corrigeren die door Vaticanum II is ingezet en waarvan we nu zien dat het een fout is geweest, laat een voorbeeld zien van de vervulling van het bisschopsambt dat het geloof moet doorgeven zoals de kerk het heeft ontvangen.
We zijn dankbaar voor uw oproepen tot een open en eerlijk debat over de waarheid van wat er is gebeurd bij
Wij zijn dankbaar voor uw oproepen tot een open en eerlijk debat over waarheid van wat plaats heeft gevonden op Vaticanum II en of het Concilie en de uitvoering ervan dwalingen bevatten of asspecten die dwalingen begunstigen of het geloof schaden. Een dergelijk debat kan niet beginnen met de conclusie dat het Tweede Vaticaans Concilie als geheel en in zijn onderdelen per se in continuïteit is met de Traditie. Een dergelijke voorwaarde vooraf aan een debat voorkomt een kritische analyse en argumentatie en maakt alleen de presentatie van bewijs mogelijk
die de reeds aangekondigde conclusie ondersteunt. Of Vaticanum II al dan niet te verzoenen is
met de Traditie is de vraag die moet worden besproken, en niet een geponeerd uitgangspunt dat blindelings moet worden gevolgd, zelfs als het blijkt tegen de rede in te gaan. De continuïteit van Vaticanum II met de Traditie is een hypothese die moet worden getest en besproken, niet een onweerlegbaar feit. Te veel decennia lang heeft de Kerk te weinig te weinig herders gezien die een dergelijk debat toelaten, laat staan dat ze het aanmoedigen.
Elf jaar geleden heeft Mgr. Brunero Gherardini al een verzoek ingediend bij Paus Benedictus XVI: “Het idee (dat ik nu aan Uwe Heiligheid durf voor te leggen) is al lang in mijn gedachten. Het is dat een grandioze en zo mogelijk definitieve verduidelijking van het laatste Concilie moet worden gegeven met betrekking tot elk van zijn elementen en zijn inhoud. Het lijkt inderdaad logisch, en het mij lijkt dringend noodzakelijk dat deze elementen en inhouden worden bestudeerd in zichzelf en in context met alle andere, met een grondig onderzoek van alle bronnen, en vanuit het specifieke oogpunt van continuïteit met het voorafgaande kerkelijke leergezag, zowel plechtig als gewoon. Op basis van een wetenschappelijke en kritisch werk – zo uitgebreid en onberispelijk mogelijk – in vergelijking met het traditionele leergezag van de Kerk, zal het dan mogelijk zijn om het materiaal bijeen te brengen voor een zekere en objectieve evaluatie van Vaticanum II.” (2)
We zijn ook dankbaar voor uw initiatief om enkele van de belangrijkste leerstellige onderwerpen te benoemen die in een dergelijk kritisch onderzoek aan de orde moet komen en voor het presenteren van een model van een vrijmoedig, en toch hoffelijk, debat dat verschil van mening kan impliceren. We hebben van uw recente interventies enkele voorbeelden bijeengebracht onderwerpen die volgens u moeten worden besproken en, indien tekorten worden gevonden, moeten worden gecorrigeerd. Deze collectie zal hopelijk dienen als basis voor een verdere gedetailleerde discussie
en debat. Wij beweren niet dat deze lijst exclusief, perfect of compleet is. We zijn het ook niet noodzakelijkerwijs allemaal eens met de precieze aard van elk van de hieronder genoemde kritiekpunten, noch met het antwoord daarop. Maar we zijn verenigd in de overtuiging dat uw vragen eerlijke antwoorden verdienen en niet zomaar weggezet kunnen worden met ad hominem beweringen over ongehoorzaamheid of het breken van de communio. Als wat ieder van u beweert onwaar is, laat de gesprekspartners het dan bewijzen; zo niet, dan moet de hiërarchie geloof hechten aan uw beweringen.
Religieuze vrijheid voor alle religies als een natuurlijk recht gewild door God
* Bisschop Schneider: “Voorbeelden hiervan zijn bepaalde uitingen van het Concilie over het onderwerp van de godsdienstvrijheid (begrepen als een natuurlijk recht, en daarom positief door God gewild, om een valse religie te beoefenen en te verspreiden, die ook afgoderij kan omvatten of zelfs erger…” (3)
* Bisschop Schneider: “Helaas, slechts een paar zinnen later, ondermijnt het Concilie [in Dignitatis Humanae] deze waarheid door het uiteenzetten van een theorie die nooit eerder is onderwezen door het constante leergezag van de Kerk, d.w.z. dat de mens het recht, geworteld in zijn eigen natuur, heeft ‘niet te worden verhinderd om in religieuze aangelegenheden te handelen volgens zijn eigen geweten, zowel privé als in het openbaar, alleen of in samenwerking met anderen, binnen de gestelde grenzen” (ut in re religiosa neque impediatur, quominus iuxta suam conscientiam agat privatim et publice, vel solus vel aliis consociatus, intra debitos limites, n. 2). Volgens deze verklaring zou de mens het recht hebben, op basis van de natuur zelf (en dus positief door God gewild) om niet verhinderd te worden in te kiezen, het beoefenen en verspreiden, ook collectief, van de verering van een afgod, en zelfs de verering van Satan, omdat er religies zijn die Satan aanbidden, bijvoorbeeld de ‘kerk van Satan’. Inderdaad, in sommige landen wordt de ‘kerk van Satan’ erkend met dezelfde juridische waarde zoals alle andere religies. ” (4)
De identiteit van de Kerk van Christus met de Katholieke Kerk en de nieuwe Oecumene
* Bisschop Schneider: “Het verschil [van het Concilie] tussen de Kerk van Christus en de katholieke Kerk (het probleem van “subsistit in” geeft de indruk dat er twee realiteiten bestaan: aan de ene kant de Kerk van Christus, en aan de andere kant, de katholieke Kerk); en haar houding ten opzichte van niet-christelijke religies en de hedendaagse wereld.” (5).
* Bisschop Schneider: “Stellen dat moslims samen met ons de ene God aanbidden (“nobiscum Deum adorant”), zoals het IIde Vaticaans Concilie in Lumen Gentium n. 16 deed, is theologisch een zeer dubbelzinnige bewering. Dat wij katholieken met de moslims de ene God aanbidden, is niet waar. We aanbidden niet samen met hen. In de act van aanbidding aanbidden we altijd de heilige Drie-eenheid; we aanbidden niet simpelweg “de ene God” maar de Heilige Drie-eenheid -Vader, Zoon en Heilige Geest. De Islam verwerpt de Heilige Drie-eenheid. Wanneer de Moslims aanbidden, aanbidden niet op het bovennatuurlijke niveau van het geloof. Zelfs onze act van aanbidding is radicaal anders. Het is wezenlijk anders. Juist omdat we ons wenden tot God en Hem aanbidden als kinderen die gesteld zijn binnen de onuitsprekelijke waardigheid van het goddelijk kindschap, en wij doen dat met bovennatuurlijk geloof. De moslims echter hebben geen bovennatuurlijk geloof.” (6)
* Aartsbisschop Viganò: “We weten heel goed dat, met een beroep op het gezegde in de Schrift Littera enim occidit, spiritus autem vivificat [De letter doodt, maar de geest geeft leven (2 Kor. 3, 6)], de progressieven en modernisten scherpzinnig wisten hoe ze dubbelzinnige uitdrukkingen konden verbergen in de conciliaire teksten, die destijds voor de meesten onschuldig leken, maar die vandaag de dag in hun subversieve waarde worden onthuld. Het is de methode die wordt gebruikt bij de zinsnede subsistit in: een halve waarheid zeggen niet zozeer om de gesprekspartner niet te beledigen (in de veronderstelling dat dat het legaal is om de waarheid van God te verzwijgen uit respect voor zijn schepsel), maar met de intentie om de halve dwaling te kunnen gebruiken die onmiddellijk zou worden verworpen als de hele waarheid werd verkondigd. Dus “Ecclesia Christi subsistit in Ecclesia Catholica” omschrijft niet de identiteit van de twee maar het bestaan (subsistentia) van de een in de andere en, omwille van de consistentie, ook in andere kerken: hier ligt de opening naar interconfessionele vieringen, oecumenische gebedsdiensten, en het onvermijdelijke einde van elke behoefte aan de Kerk in de heilsorde, in haar uniciteit, en in haar missionaire natuur.” (7)
Pauselijk primaat en de nieuwe collegialiteit
* Bisschop Schneider: “Bijvoorbeeld, het feit dat een ‘nota explicativa praevia’ bij het document Lumen Gentium nodig was, blijkt dat de tekst van Lumen Gentium, in n. 22, dubbelzinnig is betreffende het onderwerp van de relatie tussen het pauselijke primaatschap en bisschoppelijke collegialiteit. Verklarende documenten van het leergezag in postconciliaire tijden, zoals de encyclieken Mysterium Fidei, Humanae Vitae en het Credo van het Volk van God van Paus Paulus VI waren van grote waarde en hulp, maar ze verduidelijken niet de bovengenoemde dubbelzinnige verklaringen van het Tweede Vaticaans Concilie.” (8)
Het Concilie en zijn teksten zijn de oorzaak van veel huidige schandalen en dwalingen.
* Aartsbisschop Viganò: “Dat de pachamama in een kerk kon worden aanbeden, dan hebben we dat te danken aan Dignitatis Humanae. Dat we een liturgie hebben die geprotestantiseerd is en soms zelfs gepaganiseerd, dan hebben we dat te danken aan de revolutionaire actie van Mgr. Annibale Bugnini en aan de postconciliaire hervormingen. Dat de Verklaring van Abu Dhabi is ondertekend, zijn we dat aan verschuldigd Nostra Aetate. Dat we op het punt zijn gekomen om beslissingen te delegeren aan de Bisschoppenconferenties – zelfs met ernstige schending van het Concordaat, zoals in Italië is gebeurd – zijn we dat verschuldigd aan de collegialiteit, en aan zijn bijgewerkte versie, de synodaliteit. Dankzij de synodaliteit moesten we zelfs met Amoris Laetitia op zoek naar een manier om te voorkomen dat wat voor iedereen voor de hand lag vanaf het moment van verschijnen: dat dit document, opgesteld door een indrukwekkende organisatorische machine, bedoeld was om de communie voor de gescheiden en samenwonende mensen te legitimeren, net als Querida Amazonia zal worden gebruikt om vrouwelijke priesters te legitimeren (zoals in het recente geval van een “bisschoppelijke vicaresse in Freiburg) en de afschaffing van het gewijde Celibaat.” (9)
* Aartsbisschop Viganò: “Maar als het indertijd moeilijk zou kunnen zijn om te bedenken dat een religieuze vrijheid, die veroordeeld is door Pius XI (Mortalium Animos) zou kunnen worden goedgekeurd door Dignitatis Humanae, of dat de paus van Rome zijn gezag kon zien worden overgenomen door een schimmig (phantom) bisschopscollege, vandaag de dag begrijpen we dat wat in Vaticanum II handig verborgen was, vandaag de dag ore rotundo bevestigd wordt in pauselijke documenten precies in naam van de coherente toepassing van het Concilie.” (10)
* Aartsbisschop Viganò: “We kunnen dus bevestigen dat de geest van het Concilie het Concilie zelf is , dat de dwalingen van de postconciliaire in nuce vervat lagen teksten van het Concilie, zoals ook terecht wordt gezegd dat de Novus Ordo de mis van het Concilie is, ook al is in aanwezigheid van de concilievaders de Mis werd gevierd die de progressieven preconciliair noemen.” (11)
* Bisschop Schneider: “Voor iedereen die intellectueel eerlijk is, en niet de kwadratuur van de cirkel zoekt, is het duidelijk dat de bewering in Dignitatis Humanae, volgens welke ieder mens op basis van zijn eigen natuur (en dus op basis van een positieve wil van God) recht heeft op het praktiseren en het verspreiden van religies volgens zijn eigen geweten, niet echt verschilt vn de verklaring in de verklaring van Abu Dhabi, waarin staat: “Het pluralisme en de diversiteit van religies, kleur, geslacht, ras en taal worden door God in gewild in zijn wijsheid, waardoor hij de mens schiep. Deze goddelijke wijsheid is de bron van waaruit het recht op vrijheid van geloof en de vrijheid om anders te zijn wordt afgeleid.” (12)
We hebben nota genomen van de verschillen die u hebt benadrukt tussen de oplossingen die ieder van u heeft voorgesteld in reactie op de crisis die tijdens en na het Tweede Vaticaans Concilie is ontstaan. Bijvoorbeeld,
Aartsbisschop Viganò heeft betoogd dat het beter zou zijn om het Concilie helemaal te “vergeten”, terwijl Bisschop Schneider, die het met hem oneens is over dit specifieke punt, voorstelt om officieel alleen die delen van de conciliedocumenten Concilie te corrigeren die dwalingen bevatten of die dubbelzinnig zijn.
Uw hoffelijke en respectvolle uitwisseling van meningen moet als model dienen voor een meer gedegen debat dat u en wij wensen. Maar al te vaak zijn er de afgelopen vijftig jaar meningsverschillen over Vaticanum II is afgedaan met louter ad hominem-aanvallen in plaats van een rustige argumentatie. We dringen er bij iedereen die zich bij dit debat aansluit op aan om uw voorbeeld te volgen.
We bidden dat onze Gezegende Moeder, de heilige Petrus, de Prins der Apostelen, de heilige Athanasius en de H. Thomas van Aquino uwe excellenties mogen beschermen en behoeden. Mogen zij u belonen voor uw trouw aan de Kerk en u bevestigen in uw verdediging van het geloof en van de Kerk.
In Christo Rege, (was getekend)
- Donna F. Bethell, J.D.
- Prof. Dr Brian McCall
- Paul A. Byrne, M.D.
- Edgardo J. Cruz-Ramos, President Una Voce Puerto Rico
- Dr Massimo de Leonardis, Professor (ret.) Geschiedenis Internationale Betrekkingen
- Prof. Roberto de Mattei, President van de Lepanto Stichting
- Fr Jerome W. Fasano
- Mauro Faverzani, journalist
- Timothy S. Flanders, auteur en stichter van een lekenapostolaat
- Matt Gaspers, hoofdredacteur Catholic Family News
- Corrado Gnerre, leider van de Italiaanse beweging “Il Cammino dei Tre Sentieri”
- M. Virginia O. de Gristelli, Directeur van C. F. S.Bernardo de Claraval, Argentina
- Jorge Esteban Gristelli, redacteur, Argentina
- Dr Maria Guarini STB, redacteur van de website Chiesa e postconcilio
- Kennedy Hall, auteur
- Prof. Dr em. Robert D. Hickson
- Prof. Dr.rer.nat. Dr.rer.pol. Rudolf Hilfer, Stuttgart, Duitsland
- Rev. John Hunwicke, Senior Research Fellow Emeritus, Pusey House, Oxford
- Prof. Dr Peter Kwasniewski
- Leila M. Lawler, schrijver
- Pedro L. Llera Vázquez, schooldirecteur en auteur bij InfoCatólica
- James P. Lucier PhD
- Massimo Magliaro, journalist, uitgever van “Nova Historica”
- Antonio Marcantonio, MA
- Dr Taylor Marshall, author of Infiltration: The Plot to Destroy the Church from Within
- The Reverend Deacon, Eugene G. McGuirk
- Fr Michael McMahon Prior St. Dennis Calgary
- Fr Cor Mennen
- Fr Michael Menner
- Dr Stéphane Mercier, Ph.D., S.T.B.
- Hon. Andrew P. Napolitano, Senior Judicial Analyst, Fox News; Visiting Professor of Law, Hofstra University
- Fr Dave Nix, Diocesane kluizenaar
- Prof. Paolo Pasqualucci
- Fr Dean Perri
- Dr Carlo Regazzoni, cultuurfilosoof, Therwill, Switzerland
- Fr Luis Eduardo Rodríguez Rodríguez
- Don Tullio Rotondo
- John F. Salza, Esq., Catholic advocaat en apologeet
- Wolfram Schrems, Wien, Mag. theol., Mag. Phil., catecheet
- Henry Sire, historicus en auteur
- Robert Siscoe, auteur
- Jeanne Smits, journalist
- Dr. sc. Zlatko Šram, Croatian Center for Applied Social Research
- Fr Glen Tattersall, pastoor Parochie van St John Henry Newman (Melbourne, Australia)
- Marco Tosatti, journalist
- Giovanni Turco, Adjunct Professor filosofie en publiek recht op de Universiteit van Udine (Italy)
- Jose Antonio Ureta
- Aldo Maria Valli, journalist
- Dr Thomas Ward, President van de Nationale Vereniging van katholieke Gezinnen
- John-Henry Westen, medestichter en hoofdredacteur van LifeSiteNews.com
- Willy Wimmer, Staatssecretaris, Ministerie van Defensie (em.)
Toegevoegde handtekeningen 15 juli
- Emmanuel Allingry, professor of economics at the rectorat de Nice (France)
- Andrea Asson, Capo di Gabinetto Assessore Cultura (Head of the Cabinet for Culture), Provincia Autonoma di Trento
- Fr José Miguel Marqués Campo, Diocesan TLM priest, Archdiocese of Oviedo (Asturias), Spain
- Douglas Bersaw, President and Editor, Loreto Publications, Fitzwilliam New Hampshire
- Erick Chastain, PhD, Postdoctoral Research Associate, UW Madison, School of Medicine and Public Health,Department of Psychiatry
- Fabiano Farias de Medeiros, graduated in Human Resources, writer and scholar of the Doctrine of the Church, Brazil
- Chris A. Ferrara, J.D
- Fr Jay Finelli
- Dr Lee Fratantuono, Professor and Chair of Classics, Ohio Wesleyan University
- Fr Stanislaw C. Gibzinski, Parish priest and Catholic Chaplen to Reading University
- Fr Richard Heilman
- Ester Maria Ledda (co-founder of Cooperatores-Veritatis.org)
- Dorotea Lancellotti (co-founder of Cooperatores-Veritatis.org)
- Brian M. McCall Orpha and Maurice Merrill Chair in Law University of Oklahoma
- Don Andrea Mancinella, diocesan priest of Albano and hermit
- Jack P. Oostveen, acting president of the Federation Una Voce 2006-2007, emeritus assistent professor at the Delft University of Technology
- Maurizio d’Orlando, doctor in Political Economics
- Guadalupe Ortiz, Agricultural Engineer, Córdoba, Argentina
- Abbé Guy Pagès
- Don Mugurel Puia, Catholic priest, Oradea (Magnovaradinum/Nagyvárad/Großwardein/Granvaradino), Province Bihor, Romania
- Renacito Refuerzo Ramos, MD, DFM, Catholic physician
- Janet E. Smith, Ph.D., Moral Theologian
- Prof. Sir Raymond J de Souza, KHS, KM, Knight of the Equestrian Order of the Holy Sepulcher, Knight of the Sovereign and Military Order of Malta, Executive Secretary of Tradition Family Property – New Zealand.
- David L. Sonnier
- Dr Roberto Vertamatti, professor, Brazil
Aanvulling 16 juli
Gabriele Czempiel, specialist consultant (ret.) of the Ministry of Health, State of Brandenburg, Germany
- Marianna Bartold, author and founder of “Keeping It Catholic” homeschool apostolate
- Dr James Fennessy, MA, MSW, JD, LCSW
- Christopher A. Ferrara, J.D.
- Susanne Held, translator
- William R. Luckey, Ph.D., Professor Emeritus, Christendom College
- Dr Edmund J. Mazza, PhD, VirginMostPowerfulRadio.org & edmundmazza.com
- Dr Dan McGuire, Professor of Theology, University of Providence
- Rev. Dcn. Joe Pasquella, Pastoral Associate
- David Pietrusza, historian and author http://www.davidpietrusza.com/
- Diogo de Campos, translator, Portugal
- Dr César Félix Sánchez Martínez, current professor of Philosophical Anthropology and History of Modern Philosophy at the Archdiocesan Seminary of Saint Jerome (Seminario Arquidiocesano de San Jerónimo) and researcher at Universidad Nacional de San Agustín (Arequipa Peru)
- Fr Timothy Sauppé, S.T.L, Pastor St. Mary’s, Westville, IL and St. Isaac Jogues, Georgetown, IL
- José Carlos Solimeo, Catholic lawyer, Vinhedo, SP, Brasil
- Sir Raymond J de Souza, KHS, KM, Knight of the Equestrian Order of the Holy Sepulcher, Knight of the Sovereign and Military Order of Malta, Executive Secretary of Tradition Family Property – New Zealand
- Janet E. Smith, Ph.D., Moral Theologian
- Fr Rainer Treutlein, Hermit and Priest
- Rev Fr Terence Mary Naughtin OFM,Conv.
- Fr. Andrew M. Walter, Diocese of Bridgeport Connecticut
- Dr Maike Hickson, PhD, scholar and journalist
Handtekeningen van 17 juli:
- Renaud Marlier, artist
- Martin Rautenberg, President of the St. Michael’s Association/Vorsitzender des Michaelsbundes
- Conte Carlo de’Reguardati di Castelfranco
- Ernesto Sánchez Cortés, Ph.D. U.Laval, Québec, Canada
Ondertekenaars 18-19 juli:
- Richard Belleville, Ph.D., Philosophy
- Fr Daniel J Becker, Ph.D., Diocese of Worcester, Massachusetts
- Fr. Michael Dahinden, vicarius, Andeer GR, Switzerland
- Abbe Vincent Damian, retired priest of the Diocese of Tulle, France
- Dr Giovanni Di Guglielmo, Chieti Italy
- Abbé Marc-Antoine Fontelle, Doctor of Theology, of Canon Law and of Law; author, France
- Fr. Vaughn Treco
Andere priesters en wetenschappers die graag deze open brief willen tekenen kunnen contact opnemen met: Openlettercouncil@gmail.com.
(1) Kardinaal Joseph Ratzinger 13 juli 1988, in Santiago, Chili.
(2) Concilio Vaticano II: Un discorso da fare (Frigento: Casa Maria Editrice, 2009), nadien gepubliceerd in het Engels als The Ecumenical Vatican Council II: A Much Needed Discussion.
Oecumenisch Vaticaans Concilie II: Een veelgevraagde discussie. Het uittreksel hier is afkomstig van https://fsspx.news/en/vatican-iicouncil-much-needed-discussion.
Dutch
Write a Reply or Comment