Een Trojaans paard in de Pauselijke Bijbel Commissie
Fr. Gerald E. Murray
verschenen in The Catholic Thing op 26 december 2019
In de Bergogliaanse Kerk schuift alles steeds verder weg van de fundamenten van het geloof richting het drijfzand van het relativisme. Ook de Pauselijke Bijbel Commissie speelt nu mee in dit “wazige” concert. Zij heeft een boek uitgegeven, vergeven van vaagheden over homoseksualiteit, met de duidelijke, maar door hen ontkende, bedoeling homoseksualiteit ook in de katholieke Kerk “salonfähig” te maken. Het is dezelfde werkwijze als die de paus al sinds jaren toepast: vaag positief en officieel niet goedkeurend, zodat de brave doch onnozele pausgetrouwen zand in de ogen wordt gestrooid, maar wel zo dat het de heterodoxe meningen op lager niveau bevordert. Alles dient de, zo mogelijk geruisloze, “vooruitgang”. Immers de Kerk is volgens kardinaal Martini en zijn adept Bergoglio/Franciscus nog 200 jaar achter. We dienen onderhand in lijn te komen met de Franse Revolutie en de Verlichting, zodat we parallel gaan lopen met de Vrijmetselarij en de VN. Gerard Murray, priester van het aartsbisdom New York en canonist, levert hieronder kritiek:
In zijn klassieke verdediging van het katholieke geloof tegen de moderne dwalingen uit 1967, Trojaans paard in de stad van God, schreef Dietrich von Hildebrand: “Bij een religie is de enige vraag die er toe doet, of het waar is of niet. De vraag of het wel of niet past in de mentaliteit van een tijdperk kan geen rol spelen bij de acceptatie of afwijzing van een religie zonder de essentie van de religie te verraden”. Hij gaat verder: “Zelfs de serieuze atheïst erkent dit. Hij zal niet zeggen dat we vandaag de dag niet meer in God kunnen geloven; hij zal zeggen dat God slechts een illusie is en altijd al was”.
Von Hildebrand herinnert ons eraan dat de waarheid eeuwig is. Het is door de mens te ontdekken in de natuurlijke orde, en wordt geopenbaard door God in de bovennatuurlijke orde. De waarheid kennen is de roeping van de mens. De waarheid prediken is de missie van de Kerk.
Deze waarheid laat geen enkele verandering toe. Het begrip en de uiteenzetting van de waarheid door de Kerk zal, door Gods genade, in de loop van de tijd verdiept en getrouw ontwikkeld worden. Maar die waarheid kan nooit terzijde worden geschoven en worden vervangen door nieuwe “waarheden” die de waarheid zoals die door de Kerk wordt onderwezen, tegenspreken. Von Hildebrand schrijft: “Het is de aard van het katholieke christelijke geloof om aan een onveranderlijke goddelijke openbaring vast te houden, om te erkennen dat er iets in de Kerk is dat boven het wel en wee van de culturen en het ritme van de geschiedenis staat”.
De drang van sommigen in de kerk om het geloof te actualiseren, wat betekent dat ze de leer van het geloof willen veranderen, is een rampzalige vrucht van een relativistische mentaliteit. Er wordt gezegd dat de waarheid niet eeuwig is, maar eerder onderhevig aan verandering. Wat ooit waar was, is niet meer zo in een nieuw historisch tijdperk. En natuurlijk is het huidige tijdperk, waarin deze beweringen worden gedaan, een beter tijdperk omdat het ons gelukkig uitnodigt om te zien hoe de “vroegere” leer verkeerd was en herzien moet worden.
Von Hildebrand schrijft: “Gecharmeerd van ons huidige tijdperk, blind voor alle karakteristieke gevaren, bedwelmd door alles wat modern is, zijn er veel katholieken die zich niet meer afvragen of iets waar is, of dat het goed en mooi is, of dat het een intrinsieke waarde heeft: ze vragen alleen of het actueel is, geschikt voor de ‘moderne mens’ en het technologische tijdperk, of het uitdagend is, dynamisch, gedurfd, vooruitstrevend”.
Deze profetische kritiek komt ons gemakkelijk voor de geest als we kijken naar de laatste schanddaad van misleide kerkmensen die duidelijk gericht is op het sanctioneren van homoseksuele activiteiten. De Pauselijke Bijbelcommissie heeft een boek gepubliceerd met de titel What Is Man? Een routebeschrijving van een Bijbelse antropologie.
In deze bundel wordt het onderwerp van de Bijbel en homoseksualiteit behandeld, maar op een ondermijnende manier die de waarheidsleer die destructief is voor de waarheden over de inherente immoraliteit van homoseksuele handelingen zoal de Kerk die leert. De schade komt voort uit de eenzijdige bespreking van moderne theorieën en meningen die de Bijbelse leer over homoseksualiteit verwerpen.
Zoals gemeld bij Life Site News, stelt het boek dat de:
antropologische benadering van de Schrift, zoals begrepen en overgebracht door de kerk in haar normatieve aspecten. …wordt gezien als een weerspiegeling van een archaïsche, historisch geconditioneerde mentaliteit. We weten dat verschillende Bijbelse affirmaties, in de kosmologische, biologische en sociologische sferen, geleidelijk aan als achterhaald worden beschouwd met de voortgaande bevestiging van de natuur- en menswetenschappen; evenzo – zo wordt door sommigen geconcludeerd – dwingt een nieuw en adequater begrip van de menselijke persoon tot een radicaal voorbehoud ten aanzien van de exclusieve waarde van heteroseksuele verbintenissen, ten gunste van een soortgelijke acceptatie van homoseksualiteit en homoseksuele verbintenissen als een legitieme en waardige uitdrukking van het mens zijn. Bovendien – zo wordt wel eens betoogd – zegt de Bijbel weinig of niets over dit soort erotische relaties, die daarom niet veroordeeld moeten worden, ook omdat ze vaak ten onrechte verward worden met ander afwijkend seksueel gedrag. Het lijkt daarom noodzakelijk om de passages in de Heilige Schrift te onderzoeken waarin het homoseksuele probleem het onderwerp is van homoseksualiteit, in het bijzonder de passages waarin het aan de kaak wordt gesteld en bekritiseerd.
Let op de lange lijst van beoordelingscriteria die gebruikt worden tegen het traditionele verstaan van de Kerk van de Bijbelse leer over homoseksuele activiteit: het is “archaïsch”, “historisch geconditioneerd”, “verouderd”, zonder een “nieuw en meer adequaat begrip van de menselijke persoon”.
Functionarissen van de Pauselijke Bijbel Commissie hebben beweerd dat de tekst geen opening biedt voor homoseksuele activiteiten. Maar de moderne rechtvaardiging van het een en ander krijgt veel ruimte; de traditionele leer wordt alleen maar oppervlakkig genoemd. In feite nodigt de tekst ons, ondanks alle disclaimers, uit om na te denken over de vraag of de Bijbelse waarheden in de loop van de tijd kunnen veranderen. Waarom? Omdat de kerkelijken de moderne dwalingen zijn toegedaan en die een patina van legitimiteit geven, door deze dwalingen te benoemen als de huidige “wetenschap”.
We moeten ons afvragen waarom er geen scholen worden geciteerd die zich baseren op wetenschappelijke kennis en serieuze filosofische reflectie en die in het niet eens zijn met de in het document geciteerde beweringen, en die het traditionele begrip van de Kerk verdedigen betreffende de Bijbelse leer als het meest “adequate begrip van de menselijke persoon”.
Sinds wanneer is het de praktijk van de instelling, die door Paus Leo XIII is opgericht om de kennis van de ware betekenis van de Heilige Schrift te bevorderen, om wijdverbreide en ernstige dwalingen aan te halen zonder deze duidelijk te veroordelen? Moeten onjuiste begrippen die proberen de Bijbel te gebruiken om “homoseksualiteit en homoseksuele verbintenissen als een legitieme en waardige uitdrukking van mens zijn” te rechtvaardigen, aan de gelovigen worden aangeboden om te overwegen als mogelijk geoorloofd? Moeten dergelijke aanstootgevende bedriegerijen niet worden weerlegd en scherp worden veroordeeld?
Als – mogelijk wettige – claim erkennen dat God wil dat de mens sodomie bedrijft door het citeren van deze claims als respectabele vruchten van de wetenschappelijke vooruitgang, is een verloochening van de doelstelling van de Commissie. Het is een oorzaak van schandaal en bevordert het klimaat van verwarring en leerstellige onzekerheid in de kerk.
In het licht van deze ernstige schade aan de zending van de Kerk moeten we ons geloof in de onveranderlijke waarheden van het geloof opnieuw bevestigen en alle pogingen om te verzwakken en te vernietigen wat God heeft geopenbaard en wat de Kerk altijd heeft geleerd, verwerpen.
Dutch
Comments