De Notre Dame in vlammen – een oproep tot bekering van Europa
door Gabriele Kuby
Op de eerste dag van de lijdensweek brandt de Notre Dame in Parijs. Had er een symbool kunnen bestaan, dat luider roept: “Keer om!” Het hart van de christenheid is getroffen. Iedereen merkt het, zelfs wanneer hij geen katholiek, geen gelovige is. Waarheen zullen we gaan met de nood van de wereld, met onze eigen nood, als we geen kerken meer hebben, als het christendom te gronde gericht is en alleen nog maar aan de rand of in de ondergrond overleeft?
De Westerse wereld is van het geloof afgevallen. Steeds meer kerken worden gesloten, steeds meer kerken vallen ten prooi aan vandalisme, met name in Frankrijk. De mensen staan onverschillig tegenover God, nog erger dan dat: de machtigen doen er alles aan om de christelijke cultuur te vernietigen, het geloof in de harten van de mensen uit te roeien en christenen te beroven van hun mogelijkheden om christen te zijn.
Het is niet alleen de eerste dag van de lijdensweek, het is ook de vooravond van de verjaardag van paus Benedictus XVI. Enkele uren na de verklaring van zijn aftreden op 11 februari 2013, de gedenkdag van de heilige Bernadette van Lourdes, doorkliefde een bliksem de hemel en sloeg in in de koepel van de St.-Pietersbasiliek – ook dat was een teken dat op verbijsterende wijze waar is geworden. Papa emeritus heeft op 11 april 2019 nog eenmaal het woord genomen als herder die zijn schapen niet alleen laat en hen licht en oriëntatie geeft, opdat ze niet wanhopen aan de Kerk.
“Een maatschappij waarin God afwezig is – een maatschappij die Hem niet kent en behandelt alsof Hij niet bestaat, is een maatschappij, die haar maatstaf verliest. In onze tijd werd het motto van de dood van God uitgevonden. Als God in een maatschappij sterft, wordt zij vrij, werd ons verzekerd. In werkelijkheid betekent het sterven van God in een maatschappij ook het einde van haar vrijheid, omdat de zin sterft, die richting geeft. En omdat de maatstaf verdwijnt die ons de richting wijst doordat zij ons leert te onderscheiden tussen goed en kwaad.”
Daarom brandt de Notre Dame. De grondstructuren van de kathedraal staan er nog. De kerkelijke structuren in Europa staan er nog maar ze zijn niet meer gevuld met gelovige mensen die neerknielen voor de eucharistie, die de barmhartige vergeving van God afsmeken in de biecht, die nog weten wat zij geloven en die nog staan voor hun geloof, die de smalle weg van de heiligheid gaan. Zij hebben daarvoor nog nauwelijks voorbeelden in hun herders, ze worden alleen gelaten en worden niet begeleid om de wolven in schaapskleren te herkennen en zich niet door hen te laten verleiden. Herders, waar bent u? Waarom hebt u zo’n angst? Waarom volgt u Jezus niet na? Waarom levert u de kudde uit aan de wolven?
Men zegt dat de doornenkroon uit de vlammen gered is. Ommekeer naar God betekent ja zeggen tegen het offer en de pijn. Maar deze pijn en dit offer zijn de bouwstenen waarmee de Notre Dame wordt opgebouwd. De heilige Franciscus kreeg van Jezus de aansporing: “Bouw mijn Kerk weer op”. Hij vatte dat letterlijk op en begon San Damiano voor het verval te redden. Maar hij deed veel meer: door zijn heilig leven vernieuwde hij de Kerk van het totale Avondland.
We zullen de Notre Dame opnieuw opbouwen, verzekert Emmanuel Macron. Een Franse familie zal daarvoor 100 miljoen euro doneren. Geweldig! De eigenlijke opbouw geschiedt door bekering, door terugkeer naar het totale, beleefde geloof. Iedereen, in welke positie hij zich ook bevindt, kan door een leven in het Woord van God aan de wederopbouw van de Notre Dame bijdragen.
Bisschoppen, zie het waarschuwend teken! Kardinaal Marx, stel een teken, en schrap de synodale aanpassing aan een moreel verdorven wereld. Verkwist niet langer het geld van onze kerkbelasting aan de organisatie van structuren, die zich katholiek noemen maar met uw instemming het geloof vernietigen.
Wij staan aan het begin van de lijdensweek. Jezus zegt: “En als die tijd niet verkort wordt, dan wordt geen mens gered; maar omwille van de uitverkorenen zal die tijd verkort worden ()Mt. 24, 22). De Goede Vrijdag zal ons niet bespaard blijven. Maar wij weten en geloven en hebben in ons eigen leven ervaren, dat daarna de verrijzenis komt. Laten we ons tot in het diepst van ons hart vervullen met de vreugde over de verrijzenis van onze Heer op de komende Paaszondag, opdat we de kracht mogen hebben stand te houden aan de voet van het kruis.
Notre Dame, Onze Lieve Vrouw, Moeder van onze Heer Jezus Christus, bid voor ons.
Vertaling uit het Duits: C. Mennen pr
Comments